حمیده عباسعلی: هیچ کسی به اندازه خودم از من توقع مدال نداشت

ایران ورزشی/از روزی ‌که قرار شد کاراته در بازی‌های المپیک حضور داشته باشد تا زمان شروع بازی‌ها همه این رشته را پر امیدترین تیم کاروان می‌دانستند. یکی از اعضای پرامید این تیم هم حمیده عباسعلی بود اما در روز مسابقه او نتوانست همانند سجاد گنج‌زاده بدرخشد و در نتیجه با دو شکست از دور مسابقات کنار رفت تا جای خالی این مدال بزرگ را در کارنامه خود تا سال‌ها حس کند. البته خروج عباسعلی از روی تاتامی به دلیل مصدومیت بود و حالا نیز شنیده شده که این مصدومیت جدی است.
حمیده عباسعلی بعد از مسابقه و به خاطر آسیب دیدگی شدید، شرایط صحبت درباره مسابقه‌اش را نداشت و حالا با گذشت چند روز درباره اتفاق‌هابی که در روز شنبه برایش افتاد، حرف می‌زند. ملی‌پوش کاراته ایران پیش از هر صحبتی، می‌گوید: «بعد از مسابقه درد شدیدی داشتم و نمی‌توانستم صحبت کنم.»
او با اشاره به شرایط مسابقه و وضعیت سختی که داشت، می‌گوید: «در روز مسابقه بسیار آماده بودم و از مصدومیت قبلی‌ام هیچ خبری نبود. حتماً در عکس‌ها دیده‌اید که پیش از شروع یکی از مسابقه‌هایم، چقدر بالا پریده‌ام و اگر ورزشکاری مصدومیت داشته باشد، حتماً قادر به این کار نیست. من آمده بودم که مدال المپیک را بگیرم و هیچ کسی به اندازه خودم از من توقع مدال نداشت.»
عباسعلی با بیان اینکه مدال المپیک اهمیت زیادی برای او داشت، می‌گوید: «خیلی خوب می‌دانستم که کلکسیون مدال‌هایم فقط مدال المپیک را کم دارد و به همین خاطر در این چند سال اخیر قید همه چیز را زده بودم تا مدال المپیک را به مدال‌هایم اضافه کنم. مصدومیتی که یک سال و چند ماه قبل برای من اتفاق افتاد، مصدومیت ساده‌ای نبود بنابراین خیلی تلاش کردم تا بتوانم دوباره به شرایط مسابقه برگردم و آماده شوم. شما می‌دانید که چقدر یک سال گذشته سخت بود. تمرین در زمانی که با شیوع کرونا مواجه بودیم و مدام در قرنطینه به سر می‌بردیم، کار ساده‌ای نبود. همه اینها را تحمل کردم تا به مدال برسم اما خیلی بدموقع مصدوم شدم.»
او به مسابقه آخر اشاره می‌کند و نکاتی را یادآوری می‌کند که نشان می‌دهد چرا این همه برای حضور روانشناس در کاروان واجب است: «هر دوی ما در بازی آخر برد می‌خواستیم و همین مسأله مسابقه را برای‌مان حساس‌تر کرده بود. هر دو شرایط کاملاً برابری داشتیم و نتیجه باخت می‌توانست به طور کل وضعیت جدول را تغییر بدهد. به همین دلیل خیلی فشار روانی تحمل کردم. قبل از مسابقه آخر واقعاً به هیچ چیز دیگری نمی‌توانستم فکر کنم و همین شرایط عجیبی را به وجود آورده بود.»
او در پاسخ به اینکه اگر مصدوم نمی‌شد، می‌توانست برنده مسابقه باشد، گفت: «با این حال توان بردن این حریف را داشتم اما بد موقع مصدوم شدم. من تجربه مصدومیت و مسابقه دادن در این شرایط را داشتم اما آن دفعه در ۷ ثانیه پایانی این اتفاق افتاد و توانستم بازی را کنترل کنم. این بار هم اگر مصدومیتم کمی دیرتر اتفاق می‌افتاد، در خودم می‌دیدم که مسابقه را برگردانم. اصلاً تصور نمی‌کردم که در این مسابقات مصدوم شوم. در اصل هیچ‌ ورزشکاری قبل از مسابقه چنین فکری نمی‌کند و من آمده بودم که مدال بگیرم. در آخر بازی می‌شنیدم که از روی سکوها می‌گفتند «حمیده بزن!» اما واقعاً توانش را نداشتم. می‌دانستم که همه دل‌شان می‌خواست من برنده باشم و به خاطر اعتمادی که به من داشتند، این را می‌گفتند اما در آن لحظات درد خیلی زیادی داشتم.»
ملی پوش کاراته ایران با بیان اینکه خیلی‌ها دل‌شان می‌خواست که من دست پر از این مسابقات برگردم، می‌گوید: «انرژی مثبت تک تک این افراد را حس می‌کردم و الان بیشترین ناراحتی‌ام این است که ناامیدشان کردم. بیشتر از خودم برای آنها ناراحتم.»
ملی پوش کاراته ایران ادامه می‌دهد: «هم من و هم کادر فنی همه تلاش‌مان را انجام دادیم اما اتفاقی افتاد که قابل پیش‌بینی نبود. شما دیدید که من کسی را شکست دادم که مدال طلا را به دست آورد. این نشان می‌دهد که آماده بودم.»
او به سطح مسابقات هم اشاره می‌کند: «ژاپن هشت ورزشکار به این مسابقات آورده بود که فقط یکی از آنها مدال گرفت. جدی‌ترین حریف من در این مسابقات ژاپن بود اما او هم شکست خورد. همه اینها نشان می‌دهد که سطح رقابت‌های کاراته در المپیک توکیو تا چه حد بالا بود اما با این وجود من آمده بودم که از این مسابقات مدال بگیرم.»
حمیده عباسعلی در ارتباط با مصدومیتش هم می‌گوید: «بعد از مسابقه به بیمارستان دهکده منتقل شدم. ‌ام آر‌ای انجام شد اما هنوز جواب دقیقی نداده‌اند. دکتر نوروزی همراهم بوده‌اند و گفتند که چون پایم ورم دارد، فعلاً امکان تشخیص دقیق نیست. باید صبر کنم تا در تهران معاینه شوم و ببینیم چه اتفاقی افتاده است. هم احتمال شکستگی یک استخوان کوچک را داده‌اند، هم پارگی رباط صلیبی. البته خودم امیدوارم که آسیب دیدگی قبلی نباشد.»