اگر پرس کنیم، کار سوریه تمام است

به گزارش ایران ورزشی؛ تیم ملی ایران چند روز دیگر در دور نهایی مقدماتی جام جهانی 2022 باید به مصاف سوریه و سپس عراق برود. دو دیدار حساس که می‌تواند آغازی بر پیروزی تیم ملی در مسیر صعود باشد. جهانیار محبی، مربی جوان ایرانی که چند سال است در لیگ حرفه‌ای چین مربیگری می‌کند، در مورد شرایط تیم ملی در بازی‌های مرحله قبل و همچنین دو دیدار پیش رو برابر سوریه و عراق می‌گوید: «از لحاظ نتیجه‌گیری که تیم ملی عالی عمل کرد. وقتی یک تیم از چهار بازی خود چهار پیروزی به دست می‌آورد، دیگر نمی‌توان درباره نتایج بحثی کرد. پس استراتژی کادرفنی برای نتیجه‌گیری در بحرین کاملاً قابل دفاع بود. دومین مورد برمی‌گردد به برگزاری بازی‌ها و سوم هم آب و هوای گرمی که تیم ملی در آن به رقابت پرداخت. ضمن اینکه بازی‌ها به صورت تورنمنت برگزار شد و اگر اینها را کنار هم بگذاریم به این نتیجه می‌رسیم که شرایط مسابقات متفاوت بود و تیم ملی به بهترین شکل ممکن نتیجه گرفت. حضور در چنین تورنمنت‌های پرفشاری، کادرفنی را مجاب می‌کند تا بازیکنان را به ازای سنگینی مسابقات تغییر بدهد. حالا این تغییر می‌تواند بستگی به نوع بازی حریف داشته باشد و یا خستگی بازیکنان و عدم آسیب‌دیدگی احتمالی آنها. تمام اینها در نتیجه‌گیری کلی تأثیرگذار است و به همین دلیل معتقدم استراتژی کادرفنی درست بود، چون نتیجه این را به ما می‌گوید. در مورد نوع بازی تیم ملی به نظر من مقابل بحرین بود که ما مشاهده کردیم بازیکنان در انتقال توپ از حمله به دفاع و برعکس بدون نقص عمل کردند. ما دیدیم بحرین که چشم به ضد حمله‌ها داشت نتوانست موفق شود. به صورت کلی سیستمی که آقای اسکوچیچ برای این بازی‌ها در نظر گرفته بود 2-4-4 بود که در بعضی از دیدارها به شکل لوزی انجام می‌شد. یا سیستم 1-4-1-4 بود که طارمی را مجبور می‌کرد به عنوان شبه مهاجم بازی کند و پشت سر سردار آزمون قرار بگیرد. کادرفنی تیم ملی قصد داشت از وجود طارمی و آزمون به طور همزمان استفاده کند و همچنین با ارسال پاس‌های زیاد میان هافبک‌ها بتواند بازیکنان حریف را تحت فشار قرار بدهد. یادم می‌آید خیلی‌ها به حضور همزمان آزمون و طارمی انتقاد می‌کردند اما من همان زمان هم گفتم که حضور هر دوی آنها مؤثر است. این تفکر اشتباه است که شما دو مهاجم نوک داری و نباید همزمان از آنها استفاده کنی. یک حسنی که سیستم 2-4-4 دارد، این است که در فضاها می‌تواند به تیم ملی کمک کند و البته بازیکنان را در شرایطی قرار بدهد که ابتدا نتیجه را حفظ کنند و سپس به فکر زدن گل برتری باشند. با توجه به اینکه ما می‌دانیم سوریه و عراق جنگنده و شبیه ما هستند و در بازی‌ها سبک فیزیکی را برمی‌گزینند، باید روشی را انتخاب کنیم که بتواند این خصوصیات آنها را پوشش بدهد. متأسفانه ما در خط دفاع مشکلی قدیمی داریم که مدافعان بازیسازی را در دستور کار قرار نمی‌دهند و اغلب از بازی مستقیم استفاده می‌کنند. احتمالاً تیم‌هایی که مقابل ما بازی می‌کنند، چون در زمین ما هستند و چشم به ضد جمله دارند، باید در انتقال و تغییر سبک از حمله به دفاع سریع عمل کنیم. موضوع بعدی که سرمربی می‌تواند از نظر روانی روی بازیکنان کار کند، مشکل از دست دادن موقعیت‌ها است. دور قبل دیدیم که شانس‌های بسیاری برای گلزنی داشتیم اما آنها خیلی راحت از بین می‌رفتند. اینها می‌تواند تفاوت را رقم بزند و نتیجه را به سود ایران تغییر بدهد. در کل تیم ملی بازیکنان آماده‌ای دارد. در تمام نقاط بازیکنان فوق‌العاده‌ای داریم اما اگر بخواهیم از نقطه قوت صحبت کنیم، قطعاً خط حمله تیم ملی است که لژیونرها عملکرد خوبی در فوتبال اروپا داشته‌ و نشان داده‌اند هر حریفی را آزار خواهند داد.»
محبی که سابقه همکاری با افشین قطبی را در لیگ چین دارد، این فصل به هنان رفت و دستیار خاویر پریرای اسپانیایی شد. آنها توانستند نتایج مناسبی برای هنان بگیرند و این تیم را در میانه‌های جدول حفظ کنند. محبی درباره بازی ایران و سوریه هم صحبت می‌کند: «سوریه با مربی قبلی خود بیشتر با سه دفاع بازی می‌کرد. در حمله 2-5-3 می‌شد و در دفاع 2-3-5. به طوری که مدافعان کناری در زمان دفاع به سه مدافع مرکزی اضافه می‌شدند و در حمله هم نقش داشتند. روش بازی غالب سوریه این بود که از جناحین سانتر کنند تا مهاجم هدف این تیم بتواند از آنها استفاده کند. ضمن اینکه سعی می‌کردند به طور پراکنده پرس کنند و مدافعان حریف را به اشتباه بیندازند، خودشان را به محوطه جریمه برسانند و گل بزنند. به طور کلی سوریه تیمی هست که برنامه آنچنان شگفت‌انگیزی ندارد و بازیکنان این تیم بیشتر سعی می‌کنند به طور پراکنده در زمین خودشان دفاع کنند، حتی با مربی جدید. نکته دیگری که قابل مشاهده بود، اینکه سعی دارند جلوی دروازه خودشان متراکم نباشند و تیم حریف را در یک سوم میانی زمین نگه دارند. این مسأله باعث می‌شد در خیلی از بازی‌ها، تیم‌های قدرتمندتر فضای پشت مدافعان سوریه را هدف قرار بدهند و موقعیت‌های زیادی خلق کنند. من فکر می‌کنم سوریه تیمی نخواهد بود که بازی را به ایران دیکته کند. من بازی این تیم برابر چین را دیدم. آنها در بازیسازی مشکلات فراوانی دارند و اگر تحت فشار قرار بگیرند، به راحتی اشتباه می‌کنند. ما اگر در ضد حمله‌ها به آنها موقعیت ندهیم و یا در ضربات ایستگاهی و ارسال‌ها نتوانند موقعیتی به دست بیاورند، فکر نمی‌کنم مشکلی برابر سوریه داشته باشیم.»مربی ایرانی هنان چین درباره مربی جدید سوریه هم می‌گوید: «مربی جدید سوریه قبلاً هم در سال 2011 در این تیم حضور داشته و سابقه کار در عراق و امارات را نیز در کارنامه دارد. من فکر نمی‌کنم تغییر زیادی در بین نفرات ایجاد کند، تنها موردی که شاید مقابل ایران اتفاق بیفتد، اصرار این مربی به بازی فشرده و دفاعی خواهد بود. او بیشتر سعی می‌کند تا روی ضد حمله و ضربات ایستگاهی بازیکنانش را برای رسیدن به دروازه ایران ترغیب کند. البته من شانس زیادی برای موفقیت در این بازی برای سوریه قائل نیستم و معتقدم با توجه به شرایطی که بازیکنان داخلی و لژیونرهای ما دارند، شرایط ما مناسب‌ است و چالشی جدی پیش روی ایران در این بازی نمی‌بینم.»