دالتون‌ها در فوتبال
ایران ورزشی: اگر چند وقت دیگر خبر بازداشت مالک باشگاه تراکتور به گوشتان رسید، تعجب نکنید! با حضور او جمع فوتبالی‌ها در زندان تکمیل می‌شود و بد هم نیست برای فراغت خیال آقایان و توسعه و ترویج ورزش بین زندانیان هر سال مسابقات فوتبالی هم برگزار شود تا عالیجنابان به اصطلاح بیزینس من، با هم به رقابت بپردازند! قبل از او هم نفرات مشابهی به اسم مثلاً خصوصی سازی وارد حوزه تیمداری در فوتبال ایران شدند و با هزینه‌های هنگفت و بریز و بپاش‌های کلان از پول‌های بادآورده‌ای که یک شبه به دست آوردند، به دنبال مقاصد خود چه استفاده‌ها و سوءاستفاده‌ها از این فرصت‌ها نکردند که شرح آن در مثنوی‌های آیندگان خواهد آمد. فقط خدا می‌داند که در پس پرده چه می‌گذشت و در آخر، همه هزینه‌ها از جیب ملت فاکتور شد و در انتها ملت می‌ماند و قضاوت تاریخ و دیوار بلند حاشا.
خصوصی سازی راهکاری دارد که اعداد و ارقام اعلام شده با هیچ کدام از نورم‌ها و تئوری‌های اقتصادی که کارشناسان تشریح می‌کنند، سازگاری ندارد. به نظر می‌رسد خصوصی سازی با این سبک و سیاق بیشتر شبیه یک نمایش روی پرده است که مقصود غایی آن گرد و خاک کردن و جو را به سمت عدم شفافیت و گل آلود کردن آب و صید ماهی قزل‌آلای درشت در این آشفته بازار است.
در فوتبال روز دنیا نمونه‌های بسیاری وجود دارند که به سرمایه‌گذاری در بخش فوتبال وارد می‌شوند و به دنبال این هستند که سرمایه خود را از این بنگاه اقتصادی با دخل و خرج مشخص افزایش دهند. در هر فعالیت تجاری در هر زمینه‌ای، باید حساب توبره از آخور مشخص شود والا بلایی که این چند ساله بر سر فوتبال ما آمده، همچنان تداوم می‌یابد. بدین معنی که با آمدن و رفتن این و آن و مدیریت به شکل سلیقه‌ای، امور بر همان پاشنه می‌چرخد. مصداق می‌خواهید؟ همین تراکتور ورشکسته که سرنوشتش در بلاتکلیفی است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در سایت منتشر خواهد شد.
پیام های که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
