یک حکایت تکـــراری

ایران ورزشی: از تبریز خبر می‌رسد که بر درهای باشگاه قفل زده‌اند و فعالیت‌های مهم‌ترین باشگاه ورزشی شمال غرب کشور که هواداران زیادی دارد، تعطیل شده است. این اتفاق بعد از آن رخ داد که محمدرضا زنوزی اعلام کرد دیگر قادر به باشگاهداری نیست و می‌خواهد از مالکیت تراکتور کنار برود. نتیجه جلسه مسئولان استانی هم طبیعتاً این بود که در حال حاضر هیچ کسی نمی‌تواند امورات باشگاه را اداره کند پس فعلاً همه چیز در دستان زنوزی ناراضی بماند. سؤال مهم این است که آیا کسی پیدا می‌شود که سالی 100 میلیارد پای باشگاهی بریزد که با سازوکارهای فوتبالی ایران امکان بازگشت بخش کمی از آن وجود دارد.

حکایت حضور محمدرضا زنوزی در فوتبال ایران یک مدل تکراری است. او چندمین مولتی میلیاردری است که سر از فوتبال ایران درآورده و در نهایت هم پولش منجر به اتفاق بزرگی در باشگاه نشده و حالا دلسرد، بدون دستیابی به هدفی که تعریف کرده بود و خرج و مخارج سنگین از فوتبال کناره‌گیری می‌کند. البته این حضور با حضور چهره‌هایی چون امیرمنصور آریا، بابک زنجانی و پهلوان تفاوت‌هایی دارد. یکی اینکه زنوزی در این دوره دستش به جامی رسیده. اگرچه هدف بزرگ او جام قهرمانی لیگ برتر بود و نتوانست به آن برسد اما در جام حذفی توفیقاتی داشت. چیزی که دیگر چهره‌های میلیاردی که وارد فوتبال شده بودند، به آن دست نیافته بودند. دیگر اینکه بیشتر چهره‌های اقتصادی و میلیاردر فوتبال ایران وقتی از فوتبال بریدند که به دلیل اتهام‌های اقتصادی دستگیر و زندانی و حتی اعدام شدند اما زنوزی با میل شخصی و بدون اینکه اثری از او در چنین پرونده‌هایی باشد، قصد رفتن از فوتبال را دارد اما با این دو تفاوت مهم حضور یک میلیاردر دست و دلباز چه کمکی به تراکتور کرد؟ خرید بازیکن میلان و استخدام مربی رئال مادرید، تی‌تی‌های تبریزی را به کجا رسانده؟ زیرساخت‌های این باشگاه تا چه میزان توسعه پیدا کرده؟ 300 میلیاردی که زنوزی ادعا می‌کند ظرف سه سال در این باشگاه خرج کرده سر از کجاها درآورده؟

بارها درباره ساختار غلط فوتبال ایران صحبت کرده‌ایم. اینکه در ساختار در صورت خصوصی و مستقل و در باطن دولتی، رانتی و وابسته ایران به دلیل پیچیدگی‌هایی نظیر ایجاد انحصار در صدا و سیما و نداشتن قوانین درست و حسابی کپی رایت امکان کسب درآمد از فوتبال وجود ندارد. در چنین شرایطی چرا یک چهره اقتصادی باید وارد بازی فوتبال شود؟

زمینی که از ابتدا چرخش خراب است و این خراب بودن را یک آدم اقتصادی بهتر می‌فهمد. وقتی امکان فعالیت درست اقتصادی در فوتبال وجود ندارد، بنابراین سازوکاری هم برای هزینه کردن درست منابع تعبیه نمی‌شود. برای همین چهره‌هایی که وارد فوتبال می‌شوند، تلاش می‌کنند تا به جای فعالیت درست و روشن اقتصادی، وارد بازی شهرت شوند. نگاهی به خریدهای گران تراکتور که برخی از آنها اصلاً برای این باشگاه بازی نکردند، نمونه‌ای از این وضعیت است. رفتن زنوزی قطعاً تراکتور را با چالش‌هایی مواجه می‌کند اما شاید حواشی را هم از این تیم دور کند. شاید آنها یاد بگیرند با بودجه کمتر تیمی کم سروصدا ولی مؤثرتر بسازند.