وقتی بغض‌ها ترکید!

به گزارش ایران ورزشی؛  تیم ملی کشتی فرنگی در مسابقات قهرمانی جهان در نروژ روی سکوی نایب قهرمانی ایستاد. چهار 4 مدال طلا  و دو برنز برای اولین بار در تاریخ رقم خورد و ایستادن روی سکوی دومی هم افتخار بزرگی است که خیلی سابقه تکرار در تاریخ کشتی ایران ندارد. چهار مدال طلا در حالی برای کشتی فرنگی رقم خورد که تیم ملی کشتی فرنگی روسیه فقط با یک مدال طلا توانست قهرمان جهان شود و این نشان‌دهنده کار بزرگ کشتی فرنگی بود. با این موفقیت بزرگ و تاریخی اما هنوز تیم به تهران نرسیده داستان مخالفان محمد بنا باز هم شروع شد؛ افرادی که تا قبل از این خودشان هم این همه مدال را یکجا ندیده بودند اما حالا زبان باز کرده‌اند و درباره سطح مسابقات کشتی فرنگی قهرمانی جهان حرف می‌زنند. تیمی که از سال 2014 به بعد دوران نزولش شروع شد و حالا بهترین نتیجه خود را در این هفت سال به دست می‌آورد اما منتقدان، ناکامی‌های چند سال اخیر را فراموش کردند و کسب 4 مدال طلا و دو برنز را نتوانستند هضم کنند، به همین دلیل معتقد هستند که سطح فنی مسابقات با توجه به اینکه تیم‌های مدعی نیامدند بسیار پایین بود. مدعی هستند که تیم‌ها نیامدند یا از نفرات دوم و سوم خود استفاده کردند و این تیم باید توانش را سال‌های آینده نشان بدهد اما یک بررسی کوچک بسیاری از واقعیت‌ها را نشان می‌دهد و مشخص می‌شود که این حرف‌ها از روی بغض و کینه است یا از روی نظر کارشناسی مطرح می‌شود. چنان در مصاحبه‌ها و اظهار نظرهای خود از سطح فنی پایین مسابقات می‌گویند و چنان مدعی هستند که بسیاری از قهرمانان جهان و المپیک به نروژ نیامدند که گویا کشتی‌گیران فرنگی‌کاری که به این مسابقات اعزام شد همه قهرمان جهان و المپیک بودند و چندین مدال جهانی و المپیک را در کارنامه داشتند! اگر حریف میثم دلخانی مدال جهانی نداشته، میثم هم نداشته یا اگر حریف روس علی‌اکبر یوسفی در فینال چهره مطرحی نبوده، علی‌اکبر یوسفی هم اولین حضورش در مسابقات قهرمانی جهان را تجربه می‌کرد. به طور کلی هم اگر قرار باشد درباره کل تیم قضاوت کرد باید توجه کرد که به جز محمد‌علی گرایی هیچ‌کدام سابقه کسب مدال در مسابقات قهرمانی جهان را نداشتند. محمدرضا گرایی و محمدهادی ساروی هم دو ماه پیش در المپیک صاحب مدال شدند. سه نفر هم برای اولین بار به قهرمانی جهان رفتند. در نروژ بغض شاگردان محمد بنا ترکید تا به همه دنیا ثابت کنند که بهترین هستند اما بعد از جهانی این بغض کینه از سوی مخالفان بنا بود که ترکید و تمام هم و غم خود را برای کوچک نشان دادن این ناکامی گذاشتند!


وزن 55 کیلوگرم
گمنامی در بین ستاره‌ها
در وزن 55 کیلوگرم سجاد عباسپور برای تیم ملی کشتی فرنگی انتخاب شد. با رعایت فرآیند و برگزاری انتخابی و عبور از پویا دادمرز دوبنده تیم ملی به او رسید اما با سن و سالی بسیار کم و در اولین حضورش در مسابقات قهرمانی جهان نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد.
در همین وزن اما الدانیز عزیزلی از آذربایجان دارنده مدال طلای 2018 و برنز 2019 برنز 2021 را در نروژ کسب کرد. نوگرازی تسورت سومیا از گرجستان، دارنده مدال طلای جهان در سال 2019 مدال برنز جهان در سال 2021 در نروژ را هم کسب کرد.
اکرم اوزترک از ترکیه که در نروژ پنجم شد؛ دارنده مدال برنز جهان در سال 2018، خورلان ژاکان شا از قزاقستان دارنده مدال نقره جهان در سال 2019 که در نروژ هفتم جهان شد. این همه کشتی‌گیر نامدار جهان در نروژ فقط در وزن اول حاضر بودند.
از بین نفراتی که سال 2019 روی سکو رفته شوتا اوگاوا از ژاپن نیامد اما به جای او ماتسوی کن با 20 سال سن آمد و در حضور این همه قهرمان جهان مدال طلا را هم به دست آورد. او در فینال امین شیرشوف روس را شکست داد که به جای ویتالی خابلوف در ترکیب روسیه قرار گرفته بود که در جهانی قزاقستان هفتم شد.


وزن 60 کیلوگرم
غیبت نجاتی و مدعیان
در وزن 60 کیلوگرم که مهرداد مردانی نتوانست به مدال دست پیدا کند، غایب بزرگ این وزن لوئیز آلبرتو سانچز کوبایی بود که با توجه به سیاست‌های کشور کوبا این تیم در هیچ وزنی حضور نداشت. فومیتا هم که امسال به این مسابقات نیامد سال 2019 در این رقابت‌ها به مدال طلا دست پیدا کرده بود. این وزن به نوعی مهم‌ترین غایبان را داشت که ستاره‌های دو سه سال اخیر در این رقابت‌ها حضور نداشتند اما در همین وزن هم نفر اول ایران علیرضا نجاتی بود که برنز 2019 را به دست آورد اما به این رقابت‌ها نیامد. با این ‌حال مدال طلای این وزن  به ویکتور سیبانو رسید که هم مدال جهانی و هم مدال المپیک را قبل از این داشت. نفر دوم هم زولمان شارشنبکوف از قرقیزستان که او هم مدال نقره جهان در سال 2018 را داشت.


وزن 63 کیلوگرم
دلخانی ستاره جدید
در وزن 63 کیلوگرم میثم دلخانی در دومین حضور خود به مدال طلا رسید. آن ‌هم در شرایطی که سابقه مدال جهانی در بزرگسالان نداشت. دلخانی در حالی به مدال این وزن رسید که خبری از شینوبو اوتا ژاپنی که در این وزن به مدال رسیده بود، نبود. اوتا نزدیک 29 سال سن دارد و به احتمال زیاد هم دیگر در رده جهانی حضور نداشته باشد.
خیلی از مدعیان این وزن با توجه به اینکه این وزن المپیکی نبود؛ تغییر وزن دادند و به خاطر حضور در توکیو به وزن 66 کیلوگرم رفتند و برخی دیگر هم به دلیل شرایط سنی دیگر در مسابقات قهرمانی جهان سال‌های آینده بعید است که حضور داشته باشند.
به طور مثال هان ریوسو از کره‌جنوبی که سال 2018 به مدال طلا رسید اما بعد از ناکامی در توکیو تصمیم گرفت که دیگر در 33 سالگی در مسابقات نباشد. یکی دیگر از چهره‌های دیگر این وزن المرات تاسمرادف بود که با توجه به حضورش در المپیک و با توجه به 30 سال سن دیگر تصمیم گرفته در این رقابت‌ها نباشد اما واقعاً او می‌تواند در جهانی‌های آینده به عنوان یک مدعی حضور داشته باشد؟ آندره استیک برگ نروژی هم که مدال برنز جهان و المپیک را دارد با 38 سال سن در این وزن کشتی گرفت اما بعد از شکست در مسابقات مقدماتی از دنیای حرفه‌ای خداحافظی کرد.
برخی دیگر از مدعیان این وزن مثل استبان ماریانیان که مدال طلای این وزن در سال 2018 را داشت هم وزن خود را تغییر دادند و به نظر حالا باید در این وزن روی همین میثم دلخانی و لری آبولادزه گرجستانی جوان حساب کرد. لنور تیمروف اوکراینی هم از مدعیان این وزن است که در جهانی 2018 به مدال برنز این رقابت‌ها رسیده بود و در این دوره هم این مدال را تکرار کرد. حالا همین سه کشتی‌گیر مدعیان این وزن در سال‌های آینده خواهند بود.


وزن 67 کیلوگرم
عالیجناب گرایی
در وزن 67 کیلوگرم که محمدرضا گرایی در دومین تجربه جهانی خود با اتکا به مدال طلای المپیک که دو ماه پیش کسب کرده بود، اولین طلای جهانی خود را دشت کرد. در المپیک پرویز نصیب اف از اوکراین نقره گرفت و فرانک استابلر به همراه ابراهیم سید از مصر سوم شدند. از این جمع فرانک استابلر از دنیای حرفه‌ای خداحافظی کرد و دو نفر دیگر هم در این رقابت‌ها حضور نداشتند. در جهانی 2019 هم اسماعیل بوررو از کوبا، آرتم سورخف از روسیه، مت نمس از صربستان و فرانک استابلر از آلمان نفرات اول تا سوم جهانی 2019 بودند. بوررو 30 ساله است و سال آینده باید با 31 سال در جهانی حضور داشته باشد و با این شرایط سنی خیلی بعید است که به المپیک پاریس برسد، کما اینکه در المپیک توکیو هم یازدهم شد. آرتم سورخف روس هم همین شرایط را دارد او در المپیک پنجم شد و بعید است که از این به بعد هم شانس زیادی داشته باشد. مت نمس هم که 30 ساله است و در المپیک هم حضور داشت و سیزدهم شد. به جای این نفرات اما آلمات کبیسبایف قزاقستانی به نروژ آمد و با 34 سال و چندین مدال جهانی در این رقابت‌ها هم به مدال برنز جهان رسید. به این ترتیب از این پس پادشاه این وزن محمدرضا گرایی است و بعید است که دیگر از ستارگان گذشته کسی بماند یا اگر هم ماند حریف گرایی شود.


وزن 72 کیلوگرم
مختاری تازه‌وارد و ناشی
در وزن 72 کیلوگرم فرانک استابلر، بالینت کورپاسی، رسول چونایف را به عنوان مدعی در سال‌های اخیر به روی خودش دیده بود اما به دلیل شرایط سنی به ناچار از این ورزش کناره‌گیری می‌کنند. ابویزید منتسگوف از روسیه، آرام واردانیان از ازبکستان، بلینت کورپاسی از مجارستان و آیک منتکاسیان از بلغارستان نفرات اول تا سوم قهرمانی جهان در سال 2019 بودند که کشتی‌گیر روسیه 29 ساله است و اصلاً بعید نیست که برای رسیدن به المپیک پاریس قید او را بزنند و به همین سرگئی کوتوزوف که میدان دادند و در فینال مغلوب مالخاز آمویان ارمنستانی برادر کوچک‌تر رومن آمویان شد. مدال برنز هم به گئورگ شاهاکیان از لهستان رسید که همین مدال را سال 2018 هم کسب کرده بود. در این وزن محمدرضا مختاری به نروژ رفت اما با پنجمی به ایران برگشت. مختاری جوان است و برای اولین بار به مسابقات قهرمانی جهان رفت که در نهایت هم به عنوان پنجمی رسید.

وزن 77 کیلوگرم
محمدعلی اسیر بین ستاره‌ها
در وزن 77 کیلوگرم هم رومن ولاسوف از روسیه با دو طلای المپیک و سه طلای جهان، ویکتور نمس از صربستان دارنده مدال طلا و برنز جهان و محمدعلی گرایی دارنده سه مدال برنز جهان از ایران شاخص‌ترین نفرات حاضر در این مسابقات بودند. آیک منتسکیان از بلغارستان که در دور اول هم با علی گرایی روبه‌رو شد نفر سوم جهان در سال 2018 بود. در این وزن هم برخی از نامداران یا خداحافظی کردند یا به یک وزن بالاتر رفتند. کیم هیون وو ستاره بی‌چون و چرای این وزن خداحافظی کرده و شاید این سرنوشت برای تاماش لورینج مجارستانی هم رقم بخورد که در آستانه 36 سالگی طلای المپیک را کسب کرد اما حالا احتمالاً به فکر خداحافظی باشکوه باشد. در این وزن هم اگر گرایی و ولاسوف مدعیان جدید قهرمانی هستند که باید با نفرات جوان روبه‌رو شوند.


وزن 82 کیلوگرم
مدال ارزشمند پژمان
در وزن 82 کیلوگرم پژمان پشتام از ایران اعزام شد؛ دومین حضور و بدون داشتن مدال جهانی که این بار با برنز جهانی برگشت. او کشتی‌گیر وزن 77 کیلوگرم بود اما در 82 کیلوگرم به مدال برنز جهان رسید. در این وزن مدال طلا به رفیق حسینوف از آذربایجان رسید که سال 2019 مدال نقره کسب کرده بود.
ادلان آکیف چهره مطرح روس‌ها که سال 2019 هفتم شده بود، این بار به مدال برنز رسید. بوردان آکبوداک ترک هم به مدل نقره رسید اما آلکساندروس کیسیدیس سوئدی نایب قهرمان جهان در وزن 77 کیلوگرم در سال 2019 اینجا پنجم شد. این وزن هم با جا‌به‌جایی نفرات همراه بوده و بعید است که فرد دیگری به این وزن هم اضافه شود. پیتر باسکی مجار و امره کوش ترکیه‌ای که سال 2018 به مدال طلا و نقره رسیده بودند با 38 و 33 سال سن دیگر شرایط حضور در مسابقات را ندارند و احتمالاً ماکسیم مانوکیان ارمنستانی هم باید با 34 سال سن همین مسیر را برود. بنابراین این وزن هم دیگر مدعی ندارد که به نروژ نیامده باشد. لاشا گوبادزه گرجستانی هم یک وزن بالاتر رفت.


وزن 87 کیلوگرم
حذف رامین در وزن پرستاره
در وزن 87 کیلوگرم تعداد قهرمانانی که از دنیای حرفه‌ای خداحافظی می‌کنند احتمالاً بسیار زیاد است. ژان بلنیوک اوکراینی که در المپیک و جهانی 2019 هم طلا گرفت با 30 سال سن، ویکتور لورینج مجارستانی با 31 سال سن و رستم آساکالوف ازبکستانی با 37 سال سن نفرات اول تا سوم جهانی 2019 بودند که امسال غایب بودند اما با این شرایط سنی سال آینده یا در المپیک پاریس حاضر می‌شوند؟  دنیس کودلا آلمانی با 27 سال دیگر برنزی سال 2019 بود که شاید در سال‌های آینده حضور داشته باشد.
در مقابل این نفرات زائوربی داتنشویلی از صربستان که مدال نقره المپیک توکیو را کسب کرده بود اینجا هم به مدال طلا رسید. لاشاگوبادزه دارنده طلای جهان در سال 2019 هم در این مسابقات به مدال برنز رسید و رامین طاهری هم که از ایران به مسابقات اعزام شده بود از دور رقابت‌ها حذف شد. آرتور شاهینیان هم که مدال برنز جهان را داشت در این رقابت‌ها حذف شد.


وزن 97 کیلوگرم
پادشاهی ساروی؟
در وزن 97 کیلوگرم هم به احتمال زیاد در سال‌های آینده باید نفرات تغییر کنند. آرتور آلکسانیان 30 ساله و موسی اولویف 28 ساله و تدیوز میچالیک 30 ساله سه نفر اول المپیک توکیو بودند که به نروژ نیامدند اما با این شرایط سنی در جهانی سال آینده حضور خواهند داشت؟ بسیار بعید به نظر می‌رسد. معادلات این وزن هم از این پس تغییر می‌کند؛ ایران با محمدهادی ساروی و روسیه با آرتور سارقسیان 23 ساله به دنبال سلطه در این وزن هستند. محمدهادی ساروی به سادگی سارقسیان را شکست داد و حالا نفر اول این وزن است.


وزن 130کیلوگرم
فصل خداحافظی
در سنگین وزن هم داستان به همین شکل است. میهان لوپز با 40 سال سن قهرمان المپیک شد ولی به جهانی نیامد اما آیا به جهانی سال آینده می‌آید؟ خیلی بعید است چنین تصمیمی را بگیرد. رضا کایالب هم 32 ساله است و برای جهانی بعد باید در 33 سالگی آماده شود اما خیلی بعید است که او هم دیگر در این وزن حضور داشته باشد.
سرگئی سیمنوف روس هم که طلای جهان در سال 2018 را داشت در 2019 مقابل امیر قاسمی منجزی شکست سنگینی خورد و در المپیک هم به مدال برنز رسید اما با 26 سال سن روس‌ها به جای او فرد دیگری را برای نروژ انتخاب کردند که به مدال نقره هم رسید اما آیا علی‌اکبر یوسفی که به مدال طلای جهان رسید و کشتی‌گیر روسیه را شکست داد نمی‌تواند از پس سیمنوف بربیاید؟ ضمن اینکه یوسفی تا قبل از این اصلاً سابقه حضور در جهانی را نداشت اما یاکوبی کاجایا از گرجستان که نقره المپیک توکیو را هم کسب کرد، در این مسابقات فرصت رسیدن به فینال را پیدا نکرد و به کشتی‌گیر روسیه باخت.
یوسفی در شرایط برابر با حریف روس در فینال حاضر شد و حریف او در نیمه‌نهایی هم کشتی‌گیر شیلی برنز جهان را داشت.