باتلاق رئیس

ایران ورزشی - رئیس فدراسیون بدنسازی و پرورش‌اندام بعد از گذراندن چند ماه پرهیاهو در آستانه خروج از فدراسیون قرار گرفته است. عبدالمهدی نصیرزاده که حضورش در فدراسیون با اما و اگرهای زیادی همراه بود، حالا با نامه 16 رئیس هیأت مواجه می‌شود که خواستار برگزاری مجمع فوق‌العاده شده‌اند؛ نامه‌ای که به دستور مهدی علی‌نژاد، معاون ورزش قهرمانی و وزارت ورزش ختم می‌شود، آن هم با این ادبیات: «در اجرای جزء «الف» بند «یک» ماده 17 اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی و به استناد بند سه ماده مذکور، مقتضی است جهت بررسی عملکرد فدراسیون و همچنین پاسخگویی به موضوعات مطروحه ذیل توسط بعضی از اعضای مجمع، ظرف مدت 21 روز کاری نسبت به برگزاری مجمع عمومی فوق‌العاده فدراسیون متبوع به‌صورت حضوری اقدام، تا مجمع پس از استماع نظرات اعضا برابر بند یک ماده 14 اساسنامه اتخاذ تصمیم قانونی نماید.»
این نامه را می‌توان به‌منزله پایان کار نصیرزاده در فدراسیون پرورش‌اندام دانست اگرچه او نشان داده، کارهای پیش‌بینی‌نشده زیادی انجام می‌دهد و شاید در چند روز باقی‌مانده اقدامی را انجام دهد که بخواهد معادلات را برهم بریزد اما بعید است خیلی کاری از پیش ببرد. اتهاماتی که متوجه نصیرزاده شده، کوچک نیستند که در نامه وزارت ورزش به 9 مورد اشاره می‌شود. عدم شفافیت مالی قرارداد جذب اسپانسر، فروش سازمان‌یافته گواهینامه دوره‌های آموزشی، به‌کارگیری افراد دوتابعیتی در امور اجرایی فدراسیون، فروش خودرو تحت تملک فدراسیون در مزایده صوری، انتصابات بی‌رویه و بدون مصوبه هیأت‌رئیسه فدراسیون، دریافت وجوه ارزی قابل توجه در دوره‌های آموزشی بین‌المللی، عدم نظارت بر چگونگی نحوه اعزام و بازگشت اعضای تیم‌های ملی، استعفای مستمر خزانه‌داری فدراسیون در مدت کوتاه تصدی مسئولیت فدراسیون (سه مورد)، صدور مجوز دوره‌های مربیگری بین‌المللی به برخی هیأت‌های استانی بدون توجه به قوانین و مقررات و عدم واریز وجوه ارزی به حساب فدراسیون و دریافت مبالغ قابل توجه از شرکت‌کنندگان دوره‌های بین‌المللی به‌صورت دستی، مواردی است که در نامه علی‌نژاد هم به آنها اشاره شده است که البته به نظر می‌رسد یکی، دو مورد مهم‌تر از بقیه هستند و این واکنش تند مقابل رئیس فدراسیون را باید در آنها جست.
حدود یک ماه قبل، پرورش‌اندام در فاصله زمانی کوتاه دو اعزام داشت؛ یکی به اسپانیا و دیگری به نروژ که در هر دو این سفرها اتفاق‌های ناخوشایندی افتاد. در سفر به اسپانیا دو ورزشکار از تیم جدا شدند و اعلام پناهندگی کردند و در سفر به نروژ هم یک ورزشکار این اقدام را انجام داد که بند «عدم نظارت بر چگونگی نحوه اعزام و بازگشت اعضای تیم‌های ملی» دقیقاً به همین موضوع اشاره دارد. البته در نامه وزارت ورزش خیلی شفاف صحبت نشده اما وقتی می‌دانیم اسدلله‌زاده که به نروژ پناهنده شده خیلی در قواره‌های اعزام نبوده و با رئیس فدراسیون آشنایی دیرینه دارد، آن موقع است که ابهام‌های تازه‌ای پیش می‌آید. مثل این مورد که نصیرزاده از فرصت استفاده کرده و این فرد را به نروژ فرستاده و شاید در جریان بوده که او قصد بازگشت ندارد! البته این گمانه‌زنی است و باید دید در روز مجمع فوق‌العاده آیا پاسخی به این ابهام داده می‌شود یا خیر؟ مسأله‌ای که برای رئیس فدراسیون بیشتر دردسر شده، اظهاراتی است که این ورزشکار بعد از علام پناهندگی داشته و اتهام‌های ناروایی را به سیستم مدیریت ورزش وارد کرده است.
به نظر می‌رسد در کنار تمام اتهام‌های مالی و عدم شفافیت اما مهم‌ترین موضوعی که رئیس فدراسیون را به این باتلاق کشانده، همین موضوع بی‌برنامگی در اعزام ورزشکاران به رقابت‌های برون‌مرزی و اتفاق‌هایی است که در حاشیه این سفرها افتاده، که نشان از عدم مدیریت او دارد.
البته نصیرزاده از ابتدای حضورش در فدراسیون طوری رفتار کرده که کاملاً قابل پیش‌بینی بود، نمی‌تواند دوره چهارساله مدیریتش را به اتمام برساند اما خودش اینطور تصور می‌کرد که بدنامی بهتر از گمنامی است به همین دلیل دست به اقداماتی زد که هر روز برای خود حاشیه تازه‌ای به وجود آورد. حالا هم شرایط به‌گونه‌ای است که به نظر می‌رسد چاره‌ای جز استعفا ندارد، در غیر این‌صورت به‌احتمال فراوان در روز مجمع فوق‌العاده از سوی اعضای مجمع برکنار می‌شود که روالی کاملاً قانونی است و دیگر نمی‌تواند پای فدراسیون جهانی را وسط بکشد و اعضای مجمع و مسئولان وزارت ورزش را با خطر تعلیق تهدید کند.