شناسنامه فقط دو بار به درد می‌خورد، تولد و مرگ

فرشاد کاس نژاد

سرمقاله امروز ایران ورزشی گزیده‌ای از حرف‌های محمود یاوری (۱۸ مهر ۱۳۱۸ – ۲۰ آبان ۱۳۹۹) درباره مربیگری است، آنچه حاصل تجربه بیش از ۴ دهه مربیگری بود. یاوری از مربیان ماندگار تاریخ فوتبال ایران است که دیروز از دنیا رفت. دیدگاه‌های او را درباره حرفه‌‌ای که تمام عمرش را با آن گذراند، بخوانیم:

ایران ورزشی: سرمقاله امروز ایران ورزشی گزیده‌ای از حرف‌های محمود یاوری (۱۸ مهر ۱۳۱۸ – ۲۰ آبان ۱۳۹۹) درباره مربیگری است، آنچه حاصل تجربه بیش از ۴ دهه مربیگری بود. یاوری از مربیان ماندگار تاریخ فوتبال ایران است که دیروز از دنیا رفت. دیدگاه‌های او را درباره حرفه‌‌ای که تمام عمرش را با آن گذراند، بخوانیم:

به اعتقاد من در تمام زندگی، شناسنامه تنها دو بار به درد هر آدمی می‌خورد؛ هنگام تولد و مرگ. من یک مربی از نسل امروز هستم. ۳۰ سال پیش به روز بودم، امروز به روز هستم و تا پایان دوران مربیگری هم به روز خواهم بود.

این حرف که می‌گویند بنده مربی پیر و مسنی هستم را قبول ندارم. محمود یاوری همان کسی است که ذوب‌آهن را از سقوط نجات داد و سال بعد به مقام سوم لیگ رساند. برق را از سقوط نجات دادم و فصل بعد به مقام ششم رساندم. راه‌آهن را در لیگ‌برتر حفظ کردم. راز موفقیت من داشتن فونداسیون قوی است. در کار مربیگری سلسله مراتب را رعایت کرده‌ام.

مربیگری سه نوع است؛ اول «واگذاری» یعنی بازیکن را به حال خود رها کردن و همه چیز را به دستیار سپردن، دوم «دیکتاتوری» یعنی سختگیری بیش از حد و ایجاد اصطکاک با بازیکن و سوم «شرایط» به این مفهوم که مربی در همه تصمیم‌گیری‌ها با بازیکن شریک می‌شود. روش من چیزی بین دیکتاتوری و شرایط است. به اعتقاد من دیکتاتور می‌تواند مثبت هم باشد. شما هیچ‌وقت نمی‌توانید به پدال گاز و ترمز به طور همزمان فشار وارد کنید. من با بازیکنانم چنین رابطه‌ای داشتم اما در این سن و سال آنها حکم فرزندان مرا دارند. من عاشق بچه‌های خودم هستم. همیشه قبل از شروع کلاس‌های تئوری پای تخته با تیتر درشت می‌نویسم «اول بازیکن بعد پیروزی» من بیش از همه چیز به سلامت بازیکنم اعتقاد دارم و آنها این موضوع را می‌فهمند.

وقتی سرمربی تیم‌ملی بودم با سنجری، دینورزاده، چنگیز، احدی، حاجیلو و علیدوستی کار کردم. من یک مدیر هستم و برایم فرقی نمی‌کند بازیکن بزرگ باشد یا گمنام. هر بازیکنی که با یاوری کار می‌کند بازیکن بزرگی است.

دائماً مطالعه و تحلیل می‌کنم. به هر شهری می‌روم دستگاه پخش را همراه خودم می‌برم و تمام بازی‌های لیگ‌برتر و لیگ‌های معتبر اروپایی را تماشا می‌کنم. کتابخانه من مملو از کتاب‌هایی با تم اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و روان‌شناسی است. در تمام کلاس‌های پیشرفته مربیگری که در ایران برگزار می‌شود شرکت می‌کنم. اولین بار ۳۰ سال پیش در کلاس مربیگری دتمار کرامر حضور داشتم. در آن دوره مربیان جوانی مثل حسن حبیبی، فرامرز ظلی، امیر آصفی و پل مونی شرکت داشتند. از میان ۶۰ نفر تنها ۱۵ نفر قبول شدند و بنده به عنوان شاگرد ممتاز شناخته شدم.

انسان‌ها هر ده سال به ده سال، ده درصد تغییر می‌کنند اما خصوصیات ذاتی خود را از دست نمی‌دهند. اگر یک مربی دفاعی و محافظه‌کار بودم، دوام نمی‌آوردم.

این ذهنیت اشتباه یا یک سوءتفاهم بزرگ بود. اعتقاد به بازی تخریبی و ساکن ندارم و همیشه فوتبال رو به جلو را دوست داشتم.

بعضی‌ها، بعضی مواقع، می‌توانند بعضی کارها را انجام بدهند اما من همیشه کارهای بزرگ انجام داده‌ام، چون سلسله مراتب را رعایت کرده‌ام. در فوتبال ایران هیچ مربی‌ای نمی‌تواند ادعا کند که بهتر از محمود یاوری مدارج مربیگری را طی کرده است.

کپی