پایان دلخوشی زنانه

ایران ورزشی -  فدراسیون کشورهای اسلامی زنان دی ماه 97 و پس از 9 سال وقفه با تصمیم مسعود سلطانی‌فر، دوباره راه‌اندازی شد و حالا بدون هیچ فعالیتی به سمت انحلال می‌رود.
این فدراسیون سه سال قبل بدون اینکه استدلال دقیقی برای راه‌اندازی‌اش وجود داشته باشد، روی کاغذ شکل گرفت. در آن مقطع، دستگاه ورزش و دولت که می‌خواستند نشان دهند بانوان در اولویت‌اند، مقدمات راه‌اندازی این فدراسیون را انجام دادند و مصوبه‌اش را ابلاغ کردند اما این فدراسیون در حد یک دلخوشی زنانه ماند اگرچه متولیانش اعتقاد دیگری داشتند. طاهریان، نایب رئیس کمیته ملی المپیک که به‌دنبال احیای فدراسیون کشورهای اسلامی بود و از همه ابزارش در این مسیر کمک گرفت، در آن مقطع در مواجهه با نقدهای صورت گرفته، گفت:«قطعاً راه‌اندازی این فدراسیون تأثیرات مثبتی هم در بخش توسعه ورزش قهرمانی و هم ورزش همگانی در بخش بانوان خواهد داشت. موضوع بسیار مهم این است که راه‌اندازی مجدد فدراسیون بدون شک کمک زیادی برای توانمندسازی بانوان، تقویت مدیران، داوران و مربی‌های زن خواهد شد.» این صحبت را چهره‌های دیگر مدیریتی نزدیک به فائزه هاشمی هم بیان کردند اما واقعیت این بود که اوضاع ورزش زنان در دنیا در زمانی که برای اولین بار فدراسیون کشورهای اسلامی تأسیس شد با سه سال قبل خیلی تفاوت داشت و دیگر نیازی به آن شکل احساس نمی‌شد. با این حال گفته شد که با کمیته‌های ملی المپیک کشورهای مسلمان نامه‌نگاری می‌شود اما کار در حد اختصاص یک مکان مناسب برای این فدراسیون ماند. الهه عرب عامری به‌عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد و تا چند ماه بعد، هیچ مکانی در اختیار او قرار نگرفت تا کارش را پیش ببرد و نیروهایش را مستقر کند. این رویه در نهایت به استعفای عرب عامری منجر شد؛ آن هم در زمانی که به این نتیجه رسید قرار نیست کار جدی انجام شود و اصلاً اراده‌ای برای احیای واقعی فدراسیون کشورهای اسلامی وجود ندارد.
حالا با نزدیک شدن به مجمع کمیته ملی المپیک و در شرایطی که این فدراسیون یکی از اعضای مجمع کمیته است و همچنین با توجه به اینکه چهارماهی از دوره مدیریت وزیر جدید ورزش می‌گذرد، این سؤال وجود دارد که فدراسیون کشورهای اسلامی چه سرنوشتی پیدا می‌کند؟ آیا احیا می‌شود یا همه خاطرات این فدراسیون مربوط می‌شود به همان مدیریت قبلی و چیزی اضافه نمی‌شود؟
فدراسیون کشورهای اسلامی زمانی که محدودیت‌های زیادی وجود داشته و زنان مسلمان شرایط حضور در رویدادهای بین‌المللی را نداشتند، شکل گرفت تا فرصت رقابت برای زنان فراهم شود اما بعدها که این مشکل مرتفع شد و زنان تقریباً در تمام رشته‌ها مجوزهای بین‌المللی را دریافت کردند، این دغدغه مطرح شد که حالا شکل کار این فدراسیون چطور باید باشد؟ البته پیش از آنکه پاسخی برای این سؤال پیدا شود، فدراسیون به دلایل سیاسی منحل شد و 9 سال بعد باز به دلایل سیاسی شکل گرفت بدون اینکه به سؤالاتی پاسخ داده شود؛ مثل اینکه آیا کشورهای مسلمان از این فدراسیون حمایت می‌کنند و حاضر به همکاری هستند؟ بخصوص در شرایطی که جام‌های متعددی با محوریت اعراب در حال برگزاری هستند و شاید این کشورهای عربی تمایلی به همکاری با ایران نداشته باشند.


کاظمی‌پور: نکات مبهم زیادی وجود دارد
مریم کاظمی‌پور، معاون بانوان وزارت ورزش، در پاسخ به این سؤال که وزارت چه تصمیمی برای این فدراسیون می‌گیرد، می‌گوید:«برای ما هنوز اهداف تشکیل دوباره این فدراسیون مشخص نیست. ماهیت ورزش زنان در داخل و خارج از کشور، نسبت به چند سال قبل بسیار فرق کرده است و باید دید آیا فرمولی که در گذشته به کار رفته، باز به کار می‌آید؟ کارکردی که این فدراسیون می‌تواند داشته باشد، باید بررسی شود و در نهایت ببینیم که آیا فعالیت‌اش را از سر می‌گیرد؟ من که فعلاً قانع نشده‌ام که آیا این فدراسیون می‌تواند در توسعه ورزش زنان تأثیر مثبت داشته باشد.»
کاظمی‌پور ادامه می‌دهد:«در این مدت که عنوان شده این فدراسیون شکل گرفته، فعالیت خاصی صورت نگرفته و برای ما نکات مبهم بسیاری وجود دارد. البته من دو بار در مورد این موضوع از وزیر ورزش سؤال پرسیده‌ام و ایشان گفته‌اند که باید بررسی شود. در نهایت منتظر تصمیم وزیر ورزش هستیم و هر چه که بگویند، همان را انجام می‌دهیم.»