گلمحمدی و کارهای ناگزیر

برخی میپندارند گلزنی حامد پاکدل در هر دو بازی اخیر پرسپولیس و به ثمر رسیدن گل دوم این تیم در دیدار با آلومینیوم اراک توسط رضا اسدی نشانه احیای مردانی است که در «پیشفصل» به جمع قرمزها پیوستند اما فقط پس از گذشت «دو سوم» از زمان فصل جاری به هویت لازم برای ابراز وجود در تیمی در اندازههای پرسپولیس دست یافتهاند.
ایران ورزشی - برخی میپندارند گلزنی حامد پاکدل در هر دو بازی اخیر پرسپولیس و به ثمر رسیدن گل دوم این تیم در دیدار با آلومینیوم اراک توسط رضا اسدی نشانه احیای مردانی است که در «پیشفصل» به جمع قرمزها پیوستند اما فقط پس از گذشت «دو سوم» از زمان فصل جاری به هویت لازم برای ابراز وجود در تیمی در اندازههای پرسپولیس دست یافتهاند. قطعاً هر دو نفر دلایلی را برای این بازیابی دیرهنگام و البته نه چندان مطمئن رو میکنند و این در حالی است که اعتبار و اطمینانی به استمرار این بیداری وجود ندارد و شاید دوباره به محاق فرو بروند.
دفاعیههای موجه و غیر موجه
با این حال حامد پاکدل حتماً به این نکته استناد میکند که اگر تعداد گلهای او به دقایق حضور اندکش در میدان تقسیم شود، نه تنها سرافکنده نخواهد شد، بلکه اسباب سرفرازیاش خواهد گشت. به اعتقاد پاکدل، آنقدر بازی به او کم رسیده و عبدی و آلکثیر (که البته مدتی است مصدوم و غایب است) بر او ارجح دانسته شدهاند که همین بیلان فعلیاش هم باید باعث مباهات قرمزها و رضایت شخصی وی باشد. اسدی چنین دفاعیهای ندارد زیرا یحیی گلمحمدی از همان ابتدای فصل به دفعات به وی بازی داد و چندین و چندتای این دیدارها در ترکیب فیکس این تیم بود اما اسدی که با پایان دادن به حضور کوتاه مدتش در لیگ اتریش به تهران برگشته و پیراهن پرسپولیس را بر تن کرده بود، در اکثر آن مسابقات ضعیف ظاهر شده و ناظران را از خود ناامید کرده و برای کادر فنی این تیم نیز چارهای جز نیمکتنشین کردن او نمانده بود.
دور از قالبهای پرسپولیس
همین حالا هم استفاده بیشتر از گذشته از این دو بازیکن در دیدارهای پرسپولیس نه لزوماً محصول پیشرفت فنی آنها در تمرینات و مطمئن شدن مربیان این تیم به حقانیت این افراد بلکه مولود ازدیاد مصدومیتها و غیبتها در جمع قرمزها طی هفتههای اخیر بوده است. این عارضه نفراتی چون آلکثیر، سرلک، شجاعی و البته سیدجلال حسینی را از بسیاری از دیدارها دور نگه داشته و کمال کامیابینیا نیز فقط 45 روز است که در پی غیبتی پنج ماهه به شرایط بازی برگشته است. به اینها اضافه کنید کرونای دو هفتهای مهدی ترابی و غیبتهای تکرارشونده سعید آقایی و مصدومیت جدید سیامک نعمتی را که آخری (نعمتی) دستکم دو هفته دیگر هم در میدان غایب خواهد بود. درست است که تعدادی از این نفرات «همپست» با پاکدل و اسدی نیستند اما همین که پرسپولیس از کمبود نفرات سالم رنج میبرد، گلمحمدی را وادار میکند که به هر نفر و نیروی در دسترس روی بیاورد و با عوض و بدل کردن جاها به هر یک از نیمکتنشینان این فصل فرصتی مجدد بدهد و این طبعاً امکانی تازه برای ابراز وجود پشت خط ماندههایی مثل پاکدل و اسدی بوده است. مردانی که یا در اوایل لیگ کاملاً دور از قالبهای پرسپولیس نشان دادند (نمونه: اسدی) یا یحیی در صورت در اختیار داشتن دائمی آلکثیر قطعاً به آنها روی نمیآورد. (نمونه: پاکدل)
آینهای از مشکلات تیم
همین حالا هم بازگرداندن رامین رضاییان به پرسپولیس پس از پنج سال دوری وی از این تیم، نشانگر همین نکته است و از این واقعیت میگوید که گلمحمدی حتی یک تازهوارد غریبه با سیستمهای فعلی بازی تیمش را به نیمکتنشینانی که در کل فصل با این تیم تمرین کردهاند، ترجیح میدهد و بهرههای او را برای تیم سرخپوش بالاتر میانگارد. به این ترتیب اگر پاکدل و اسدی میخواهند یک دگردیسی واقعی داشته باشند و مستأجر چند روزه این تیم به حساب نیایند و دوباره به نیمکت ذخیرهها دوخته نشوند، باید کوششی بس بیشتر را در دستور کار خود قرار بدهند و واقعاً متحول شوند و به سطحی بس بالاتر برسند وگرنه، در صورت ابقای این نفرات در تیم و حضورشان در لیگ بیست و دوم نیز گلمحمدی باز نگاهی بهتر و بالاتر از آنچه فعلاً نسبت به اینگونه افراد دارد، به آنها نخواهد انداخت. بله، گلزنیهای اخیر پاکدل و اسدی برای پرسپولیس نه نشانه احیای کامل آنها در جمع قرمزها بلکه آیندهای از مشکلات این تیم در بزنگاههای لیگ بیست و یکم است که برای کادر فنی چارهای به جز رویکرد به نیروهای درجه دوم تیم باقی نگذاشته است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در سایت منتشر خواهد شد.
پیام های که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.