الماس‌های آبی در جام‌جهانی
به گزارش ایران ورزشی؛ «تیم منتخب استقلالی‌های جام‌جهانی» این سوژه‌ای بود که ما را به سمت مردانی برد که در تاریخ باشگاه استقلال همواره نام‌شان به نیکی یاد می‌شود. برای انتخاب تیم منتخب استقلالی‌های تیم ملی این 11 نفر توانستند آرای بیشتری را به خود اختصاص دهند اما دایره استقلالی‌های حاضر در جام جهانی فوتبال به همین اسامی ختم نمی‌شود. برای گزینش تیم منتخب معیار نخست حضور در ترکیب تیم ملی در جام‌های جهانی بود که این نام‌ها دقایق بیشتری در ترکیب تیم ملی حضور داشتند و از حیث اثرگذاری نیز مرتبه بالاتری داشتند. با این حال نباید از بازیکنانی همچون حسن نظری(1978)، نصرالله عبداللهی(1978)، علیرضا منصوریان(1998)، سیروس دین‌محمدی(1998)، آرش برهانی(2006) و خسرو حیدری(2014) نیز گذشت. در این میان بازیکنانی همچون علی لطیفی، پرویز برومند، ستار همدانی و وحید طالب‌لو هم بودند که نیمکت نشینی در این جام را تجربه کردند.
ناصرحجازی
در جام‌جهانی 1978 فرانسه با وجود آنکه حذف تلخی را با تیم ملی ایران تجربه کرد اما یکی از ارکان کلیدی تیم ملی محسوب شد. ناصر حجازی در روزهای اوج خود در ترکیب تیم ملی چهره‌ای ویژه، کاریزماتیک و نافذ بود. شاید اگر بحث کنار گذاشتن زودهنگام نسل او تصویب نمی‌شد حجازی افتخارات بزرگتری را هم با فوتبال ایران به چنگ می‌آورد. بعد از او احمدرضا عابدزاده نیز که سابقه حضور در استقلال را داشت توانست دو بازی در جام جهانی را تجربه کند اما به هر حال ناصر حجازی شایسته‌ترین گزینه میان استقلالی‌ها برای قرار گرفتن در تیم منتخب استقلالی‌های جام جهانی است.
امیرحسین صادقی
در جام جهانی 2006 عضو تیم ملی بود اما هرگز به بازی گرفته نشد. اگر تیم ملی از جام جهانی 2010 حذف نمی‌شد شاید صادقی به یکی از معدود بازیکنان تاریخ فوتبال ایران بدل می‌شد که سابقه 3 بار حضور در جام جهانی را در کارنامه دارد اما صادقی سرانجام در جام جهانی 2014 به آرزوی خود رسید و در کنار منتظری توانست عملکرد مطلوبی از خود بجا بگذارد. صادقی که یک چپ پای تخصصی محسوب می‌شد حتی در پست دفاع چپ هم یکی از گزینه‌های مطرح فوتبال ایران در دوران بازی محسوب می‌شد. این مدافع جزو معدود جام جهانی رفته‌هایی است که فوتبالش را با تیم‌های پایه استقلال شروع کرد.
مهدی پاشازاده
ستون تیم ملی در قلب دفاع تیم 98؛ مردی که توانست با قابلیت‌های منحصر به فرد مقابل تیم‌های یوگسلاوی، امریکا و آلمان خود را به یکی از مدافعان جهانی فوتبال آسیا تبدیل سازد. مهدی پاشازاده حضور در جام جهانی را البته مرهون دفاع استادانه در بازی‌های حساس با تیم ملی استرالیا است اما بواقع در آن دوران همگان بر این باور بودند که پاشا باید زودتر از بازی‌های سخت حذفی مقابل ژاپن و استرالیا در تیم ملی به میدان می‌رفت. به هر حال این هم از کج‌سلیقگی‌ها و نگاه رنگی مایلی‌کهن بود که همواره به عنوان یک خاطره تلخ در یاد استقلالی‌ها باقی مانده است.
بختیاری زاده
گرچه سهراب گلش به آنگولا در جام جهانی 2006 را در روزهایی به ثمر رساند که عضو باشگاه صبا باتری تهران بود اما حقیقتاً او را همه اهالی فوتبال یک استقلالی اصیل و با ریشه می‌دانند. مدافعی که در روزهای سخت همواره در کنار استقلال بود و با بازی‌های به یادماندنی خود را در دل هواداران این باشگاه جا کرد. سهراب در جام جهانی آلمان بواقع نماد یک فوتبالیست محکم و با اراده بود و شاید اگر او و دیگر سربازان تیم ملی در آن تورنمنت قدری شانس می‌آوردند با آمار بهتری از آن میدان خارج می‌شدند. به هر حال سهراب اما یکی از برنده‌های جامی بود که برای ایران به تلخی تمام شد. آن هم به دلیل گل زیباش به آنگولا.
پژمان منتطری
اینکه کارشناسان به منتظری لقب تکنیکی‌ترین مدافع فوتبال ایران را داده بودند، هرگز توهم نبود. پژمان بواقع چنین خصیصه‌ای داشت وگرنه کارلوس کی‌روش در جام جهانی او را در پست دفاع راست نیز به کار نمی‌گرفت. منتظری آن‌قدر سرعت دوندگی مطلوبی داشت که براحتی می‌توانست به عنوان یک مدافع میانی تخصصی در دفاع راست هم به میدان برود و حتی موقعیت گل هم ایجاد کند. این را آمار بازی ایران مقابل آرژانتین در جام جهانی 2014 به ما می‌گوید. پژمان حقیقتاً یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال ایران هم هست. مردی در اوج اما همواره فروتن.
ایرج دانایی فر
وقتی زننده اولین گل تاریخ ایران در جام جهانی باشی این بدان معنا است که نامت برای همیشه در کتاب تاریخ ورزش و فوتبال ایران حک خواهد شد.
دانایی‌فر در تاریخ 21 آذر سال 97 در شیراز درگذشت اما همیشه خاطراتش با فوتبالی‌ها است.همگان گل تماشایی او به اسکاتلند را در ذهن مرور می‌کنند.
دانایی‌فر جزو معدود مهاجمان تاریخ باشگاه استقلال است که سابقه بازی درخشان در این تورنمنت بزرگ را دارد.
امید ابراهیمی
در جام جهانی 2018 روسیه 3 بازی پی‌درپی مقابل اسپانیا، مراکش و پرتغال انجام داد.
شاید روزی که ابراهیمی به استقلال پیوست هیچ‌کس تصور نمی‌کرد بعد از آندرانیک تیموریان و جواد نکونام فوتبال ایران شاهد چنین بازیکنی در میانه میدان باشد اما ابراهیمی توانست به یک وارث طلایی برای آندو و نکونام تبدیل شود و بعد از حضور متمادی این دو بازیکن در ترکیب تیم ملی در خط میانی ایفای نقش
کند.
شاید اگر ابراهیمی قدری زودتر به تیم‌های مطرح معرفی می‌شد حضور بیشتری را در جام جهانی تجربه می‌کرد.
جواد نکونام
جواد نکونام حتی در دوران اوج نیز هیچ‌گاه دلبستگی خود به باشگاه محبوبش استقلال را پنهان نمی‌کرد و سرانجام نیز به خواسته‌اش رسید و جام جهانی 2014 را با لباس استقلال تجربه کرد. او که در جام جهانی 2006 نیز حضور داشت در زمره بازیکنانی است که با بداقبالی تجربه 3 جام جهانی را از دست داد. با این حال نکونام جزو مفاخر فوتبال ایران است. با بیشترین بازی ملی و گل‌های حساس پرشمار. نکونام گرچه 5 بازی ملی در جام جهانی دارد و از این منظر نسبت به برخی بازیکنان عقب‌تر است اما مجموع بازی‌های درخشانی که او برای تیم ملی انجام داده بسیار چشمگیر و به یادماندنی است.
آندرانیک تیموریان
بسیاری معتقدند بعد از کریم باقری باید آندرانیک تیموریان را به عنوان برترین هافبک دفاعی فوتبال ایران معرفی کرد. تعبیر غلطی هم نیست و در یک نظرسنجی نیز آندو بعد از آقا کریم صاحب بیشترین آمار مردمی شد. شاید بخشی از این آرا به دلیل شم گلزنی این بازیکن باشد و شاید هم پاس‌های خلاقانه‌ای که برای دیگر بازیکنان مهیا می‌کرد. آندو نیز سابقه بازی در دو جام جهانی را دارد و اگر او نیز از اقبال کافی برخوردار بود می‌توانست در زمره بازیکنانی قرار بگیرد که 3 حضور در جام جهانی را تجربه کرده است. آندو را باید محصول آکادمی باشگاه استقلال دانست. بازیکنی که پله‌های پیشرفت را در سریع‌ترین زمان ممکن طی کرد.
جواد زرینچه
از جواد زرینچه همان پاس خلاقانه در بازی با امریکا در جام جهانی 1998 به یادگار مانده اما تردید نکنید اگر فوتبال ایران سال‌ها قبل از حضور در این جام درگیر برخی مسائل سیاسی نمی‌شد شاید زرینچه دو یا سه حضور در جام جهانی فوتبال را در کارنامه ورزشی خود به ثبت می‌رساند. زرینچه را بسیاری بهترین مدافع - هافبک راست تاریخ فوتبال ایران و حتی آسیا می‌نامند. تعبیر اشتباهی نیست. آقا جواد یکی از نابغه‌های تاریخ باشگاه استقلال محسوب می‌شود.
حسن روشن
او را تنها ملی‌پوش تاریخ فوتبال ایران می‌دانند که در جام جهانی، المپیک و جام ملت‌های آسیا برای تیم ملی فوتبال ایران گل زده است. حسن آقا نیز در جام جهانی 1978 در کنار ایرج دانایی‌فر و ناصر حجازی جزو کلیدی‌ترین بازیکنان تیم ملی ایران بود. گل او به تیم ملی پرو گرچه با شکست ایران خاتمه یافت اما اولین حضور ایران در این عرصه را بسیار پررنگ جلوه داد. پرو در آن دوران یکی از بهترین تیم‌های جهان محسوب می‌شد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در سایت منتشر خواهد شد.
پیام های که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.