ایران ورزشی: از دیرباز تا کنون که استقلال در فوتبال ایران به عنوان یکی از دو تیم پرطرفدار فعالیت داشته و در رقابتهای داخلی و خارجی موفقیتهای متعددی را به دست آورده، مردانی در چهارچوب دروازه این تیم ساخته شدهاند که نه فقط در ایران بلکه در آسیا و حتی جهان مردانی شناخته شده و صاحب سبک در گلری بودهاند. از ناصر حجازی که روزگار بسیار درخشانی در فوتبال ایران داشت و اگر قانون بازنشستگی 27 سالهها گریبانش را نمیگرفت سالیان بیشتری برای فوتبال ایران میدرخشید تا امروز که سیدحسین حسینی خود را به عنوان یکی از مدعیان پوشیدن پیراهن تیم ملی مطرح کرده، استقلال پی در پی دروازهبانهایی را ساخته که از شایستگی کافی برای بازی در تیم ملی برخوردار بودهاند. در تیم رقیب نیز همین وضعیت حاکم بوده و به جز دورههایی کوتاه و انگشت شمار اغلب دروازهبانهای استقلال و پرسپولیس بودهاند که در تیم ملی به میدان رفتهاند که البته در این میان سهم استقلال بسیار بیشتر است و دروازهبانهای بیشتری را به تیم ملی فوتبال ایران معرفی کرده است.
***
به این اسامی بنگرید: ناصر حجازی، منصور رشیدی، احمدرضا عابدزاده، هادی طباطبایی، پرویز برومند، مهدی رحمتی و وحید طالبلو. همه این نامها در برههای به عنوان اول مرد دروازه تیم ملی ایفای نقش کردهاند و در این میان اگر مهدی رحمتی که اکنون سکان هدایت تیم آلومینیوم اراک را به عهده دارد، با کارلوس کیروش به اختلاف نمیخورد، بیشک آمار بیشترین حضور در چهارچوب دروازه تیم ملی را به خود اختصاص میداد. شاید بخشی از وضعیت مطلوب استقلال در چهارچوب دروازه حاصل حضور توأمان دو دروازهبان مطرح در این تیم باشد و به جز یکی، دو فصل که مهدی رحمتی به تنهایی از دروازه استقلال محافظت میکرد، در باقی ادوار استقلال دو دروازهبان مطرح در ترکیب خود داشته و با این سیاست توانسته هم نیاز خود را تأمین کند و هم نیاز تیم ملی را. البته این سیاستگذاری برخی مقاطع برای استقلال حاشیههایی را هم به همراه داشته است اما به طور کلی حضور توأمان دروازهبانهای آماده و مدعی وزن این پست را در باشگاه استقلال بالا برده و جایگاه استقلال را در میان سازندگان شماره یکها در فوتبال ایران رفیعتر کرده است.
***
در فصل بیست و یکم عملکرد سیدحسین حسینی در لیگ برتر بسیار متفاوت بود. این دروازهبان که فصل بیستم را به شکلی ناامید کننده تمام کرد در فصل جاری چهره دیگری از خود را به نمایش گذاشت و موفق شد در چهارچوب دروازه خوش بدرخشد.
حسینی آمار بیشترین کلینشیت را به خود اختصاص داده و توانسته با فاصله بسیار زیاد نام خود را به عنوان برترین دروازهبان فصل مطرح سازد. در کنار او نیز علیرضا رضایی عملکرد مسئولانهای در ترکیب استقلال داشته و او نیز توانسته رضایت کادر فنی را جلب کند به گونهای که فرهاد مجیدی اخیراً از مدیران باشگاه استقلال خواسته قرارداد این دروازهبان را تمدید کنند تا در کنار سید حسین حسینی دو دروازهبان آماده برای ورود به فصل بیست و دوم داشته باشد. این سیاست استقلال را به سمت همان ایامی میبرد که دو دروازهبان مدعی داشت. البته رضایی هنوز به آن مرتبه نرسیده اما احتمالاً اگر فضای کافی در اختیار داشته باشد میتواند استقلال را در این پست تأمین کند. در ذیل نگاهی میاندازیم به ایامی که استقلال در یک فصل دو دروازهبان مدعی برای ورود به قفس توری داشت...
حجازی - رشیدی
حجازی و رشیدی در اوایل دهه 50 خورشیدی رقابت جذابی برای ورود به دروازه استقلال داشتند. اینطور نبود که همواره ناصرخان دروازهبان اول استقلال باشد. منصور رشیدی نیز گاهاً چنان میدرخشید که در کنار ناصرخان به تیم ملی هم دعوت میشد. رشیدی حد فاصل سال 50 تا 55 خورشیدی با استقلال نزدیک به 70 بازی را در میادین رسمی تجربه کرده است. بیشتر این بازیها البته به زمانی مربوط میشود که حجازی از استقلال (تاج سابق) به تیم شهباز رفت و رشیدی فرصت یافت برای استقلال بازیهای بیشتری انجام دهد اما با بازگشت دوباره ناصر حجازی در سال 59 دوباره دوران حکومت شماره یک افسانهای باشگاه استقلال شروع شد و حجازی توانست در قفس توری استقلال آقایی کند.
هادی طباطبایی - پرویز برومند
برومند و طباطبایی گرچه این روزها وقتی پای خاطرهبازی دوران حضورشان در استقلال وسط باشد هر دو میگویند مشکلی با هم نداشتیم و در کنار یکدیگر رقابتی سالم را انجام میدادیم اما در وصف حال و هوای این دو همین کافی است به ماجرای حضور هادی طباطبایی در ترکیب استقلال در دربی سال 81 اشاره کنیم. آن روز که پرویز برومند وقتی شنید رقیبش قرار است در ترکیب اصلی بازی کند، ورزشگاه آزادی را به مقصد خانهاش ترک کرد و رفت. برومند البته این روزها بسیار باتجربهتر شده و دیگر آن جوان شر و شور نیست اما در تمام دورانی که او و طباطبایی قرار بود توأمان از دروازه استقلال محافظت کنند هرگز حضور دیگری را در چهارچوب دروازه برنمیتابیدند. طباطبایی مجموعاً با استقلال 33 بازی را در میادین رسمی تجربه کرد و پرویز برومند نیز حدفاصل سالهای 1998 تا 2004 دروازهبان استقلال بود و در این ایام به همراه طباطبایی بارها به تیم ملی فوتبال ایران نیز دعوت شدند.
مهدی رحمتی
وحید طالبلو
در فصل اول حضور رحمتی در استقلال هرگز شاهد دروازهبانی آماده نبودیم. او رقابت را خیلی زود به طالبلوی جوان باخت و تصمیم گرفت استقلال را ترک کند. رقابت این دو در استقلال نیز همواره تنشهایی را پدید میآورد اما رحمتی که هرگز در آن ایام چهره ویژهای میان استقلالیها نبود سرنوشتش را جای دیگری جستوجو کرد. رحمتی که رفت شاید خیلیها تصور میکردند او هرگز به استقلال باز نخواهد گشت چرا که طالبلو نیز موفق شده بود با آبیها جام قهرمانی را به چنگ آورد اما سیر صعودی رحمتی به حدی محسوس بود که مدیران وقت وقتی قفس توری را خالی میدیدند برای بازگرداندنش سر و دست شکستند و او را با رقم هنگفتی به استقلال بازگردانند. رحمتی بعدها طعم نداشن رقیب در استقلال را چشید اما در دوران پایان فوتبالش در استقلال به سید حسین حسینی جوان برخورد تا بار دیگر راه جدایی را در پیش بگیرد. رحمتی و طالبلو اما بعد از عابدزاده بیشترین آمار دعوت شدن به تیم ملی را داشتند. بخصوص رحمتی که اگر با آن ماجراها در دوران مربیگری کیروش مواجه نمیشد، اتفاقات بزرگتری برایش رخ میداد.
عابدزاده - بابازاده
حمید بابازاده بعدها که خودش به عنوان مربی در استقلال فعالیت کرد در مصاحبهای گفت: «من به بودن دو دروازهبان مدعی در یک تیم اعتقادی ندارم. همه تیمها باید یک دروازهبان مطرح داشته باشند.» بابازاده اما در دوران جوانی همواره با سدی همچون عابدزاده مواجه بود و برای رسیدن به ترکیب اصلی استقلال باید با دروازهبانی رقابت میکرد که بسرعت در حال پیمودن پلههای ترقی بود. بابازاده در کنار عابدزاده روزهای جذابی را برای استقلال رقم زدند تا دوران به یادماندنی دروازهبانهای مدعی را در استقلال رقم بزنند. البته اثرگذاری احمدرضا در دورانی که برای استقلال 58 بار در میادین رسمی به میدان رفت، بسیار بیشتر از حمید بابازاده بود. با این حال بعد از کوچ عابدزاده به باشگاه رقیب بابازاده فرصت یافت تا در استقلال به عنوان مربی منشأ خدمات بسیاری باشد. او را خالق دروازهبانهای بزرگی همچون رحمتی و طالبلو در استقلال میدانند.
حسین حسینی - رشید مظاهری
آخرین حضور توأمان دو دروازهبان مدعی در استقلال به این دو نام مربوط میشود. سید حسین حسینی و رشید مظاهری. دروازهبانهایی که هرگز نتوانستند در کنار هم رقابت بیحاشیهای را تجربه کنند و غالباً در تضاد با هم بودند. مسأله میان این دو به حدی حاد بود که مظاهری در میانههای راه لیگ بیست و یکم تصمیم به جدایی گرفت. او در حالی از استقلال جدا شد که یک فصل و نیم قبل برای حضور در این باشگاه سر و صدای بسیاری به پا کرد و رقم قابل توجهی را هم به چنگ آورد. حالا اما حسینی در استقلال یگانه دروازهبان محسوب میشود و میتواند همینطور آمار حضورش در قفس توری آبیها را افزایش دهد و حتی رکورددار حضور در چهارچوب دروازه تیمش شود.