او حمید علیدوستی است

ایران ورزشی - «امجدیه؛ فراموش‌شده فراموش نشدنی». این شاید یکی از فرازهای «سمفونی حمید» بود. مستندی درباره زندگی حمید علیدوستی یکی از خاص‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ ایران. عنصر دوست داشتنی و ویژه فوتبال ایران که وجوه دیگر زندگی‌اش شاید حتی پررنگ‌تر از وجه فوتبالی اوست. او یکی از بی‌بدیل‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ ما بود؛ اما بدون فوتبال نمرد. او مانند برخی دیگر نبود که بدون فوتبال، رمق زندگی را از دست بدهد و امید را از زندگی منها کند. او حمید علیدوستی بود. مردی که موسیقی و کتاب و سینما را هم به اندازه فوتبال دوست داشت. او حمید علیدوستی بود که علاوه بر همه این دلمشغولی‌ها، عاشق زندگی کردن بود. شاید پول فوتبال به او نرسید؛ اما او بدون پول و بدون فوتبال، دوست داشت زندگی کند. با روحیات خاص خود و با دنیای دوست داشتنی‌اش. با فکری متعالی که اجازه نداد سختی‌ها و موانع، از پای درش بیاورد.
حمید علیدوستی شاید تنها یکی از دلایل افسوس ما برای این فوتبال باشد. افسوس برای اینکه از کجا به کجا رسیدیم. و افسوس که با داشتن گوهرهایی مانند علیدوستی‌ها، فوتبال ما چرا باید به «غیر» نیازمند باشد.
او در زمین هنرمندی بی‌همتا بود؛ اما شاید اوج هنرمندی‌اش را در زندگی نشان داد. جایی که نگذاشت کمرش زیر بار نامرادی‌ها خم شود.
خوشحالیم که فوتبال ما انسان‌های شریفی مثل علیدوستی زیاد داشت و نگرانیم که نکند مادر این فوتبال دیگر توان زاییدن این ستاره‌ها را نداشته باشد. برای حمید علیدوستی و همه بزرگان این فوتبال کلاه از سر برمی‌داریم و ایستاده دست می‌زنیم.