ایراندوست: پول بود اما نه برای زنان!

حالا بعد از چند روز از انتشار این استوری وقتی با ایراندوست صحبت می‌کنیم، دوست دارد خارج از این دعواها بایستد و فقط از حقی دفاع کند که باید به زنان می‌رسید و نرسید. او حتی به این نکته هم تأکید می‌کند که «نمی‌خواهم احترام و عزتی که فدراسیون عزیزی‌خادم به زنان داد، کمرنگ شود. نمی‌خواهم اعتراضم باعث دلسردی مسئولان شود اما صورت مسأله را هم پاک نکنیم.» او حرف‌های شنیدنی دارد از آنچه در پس پرده موفقیت‌های فوتبال زنان بر تیم می‌گذشته و انگیزه‌ای که با وجود همه سختی‌ها در دل آنها هنوز زنده است.

 

 چند روز پیش اعتراضی به نحوه پرداخت حقوق‌ و پاداش‌ها به کادرفنی تیم ملی زنان مطرح کرده بودید.

 ببینید از نظر اینکه فدراسیون عزیزی‌خادم نگاه ویژه‌ای به تیم زنان داشت، شکی نیست. احترام و عزت نفسی که فدراسیون به زنان داد باعث شد تیم به خودباوری برسد و صعود کند اما آنچه من را ناراحت می‌کند این است که همه به حق و حقوق خود رسیدند و فقط اینجا پول برای زنان نبوده است! من وظیفه دارم از حق کادرفنی‌ام دفاع کنم. آن هم در شرایطی که ما حتی برای پرداخت حقوق اعضای کادرفنی به فدراسیون فوتبال نامه زدیم و گفتیم که بعضی از اعضا به حقوق‌شان احتیاج دارند و اگر می‌شد حداقل مساعده‌ای پرداخت شود.

 در برابر این نامه‌نگاری‌ها چه پاسخی می‌گرفتید؟

 هر بار می‌گفتند حساب‌های فدراسیون فوتبال بلاک شده است و پول نداریم. هر بار می‌گفتند این موضوع را در هیأت رئیسه مطرح می‌کنیم و در نهایت می‌شنیدیم که هیأت رئیسه قبول نکرده است. وقتی این اتفاق‌ها افتاد و پرداخت‌های فدراسیون منتشر شد، ما فهمیدیم که پول بوده اما ما مثل همیشه در اولویت پرداخت نبوده‌ایم. ما حتی برای امضای قراردادهای‌مان پروسه‌ای طولانی را پشت سر گذاشتیم و می‌گفتند باید در هیأت رئیسه تصویب شود. البته که در دوره‌های قبل تیم به مسابقات اعزام می‌شد و وقتی برمی‌گشتیم تازه قرارداد امضا می‌کردیم اما این بار خوشحال بودیم که حداقل قبل از اعزام قراردادهای‌مان را بستیم.

 قرارداد بستید اما حقوق نگرفتید.

 مربیان نوجوانان و جوانان زنان، هنوز طلب‌های 4 سال پیش خود را نگرفته‌اند. حق و حقوق داوران و مربیان زن را هم هنوز پرداخت نکرده‌اند. ما هم مبلغ قراردادمان را نگرفته‌ایم و فقط 27 میلیون تومان با کسر مالیات، پاداش صعود گرفتیم که اتفاق خوبی برای ما بود چون تیم ملی فوتسال زنان را دیده بودیم که چند سال طول کشید تا 6 میلیون پاداش قهرمانی‌شان را بگیرند. پولی که همان زمان می‌توانستند با آن پراید بخرند اما وقتی به دست‌شان رسید یک آدامش خروس‌نشان هم نمی‌توانستند بخرند. به تیم ملی فوتبال اما در کمتر از یک ماه 27 میلیون پاداش به بازیکنان دادند. بین 6 تا 27 میلیون تومان هم به اعضای کادر فنی پاداش دادند که این پاداش از 12 نفر اعضای کادرفنی فقط به 8 نفر پرداخت شد. می‌گفتند در هیأت رئیسه تصویب نشده است.

 پیگیری‌های شما به کجا رسید؟ واقعاً در هیأت رئیسه مطرح شده بود یا هیأت رئیسه مخالفت کرده بودند؟

 راستش من نتوانستم برای این سؤال جوابی پیدا کنم. چون همه در این مواقع تقصیر را به گردن دیگری می‌اندازند. تنها نتیجه‌ای که به آن رسیدم این است که خوشبختانه پول بوده ولی نه برای ما. آقایان می‌روند لبنان را می‌برند، حتی کسی که در فدراسیون فوتبال نشسته است هم پاداش می‌گیرد اما پاداش به همه اعضای کادرفنی تیم ملی زنان نمی‌رسد!

چرا این نگاه به زنان اصلاح نمی‌شود؟

 تیم ملی زنان با صعودش به جام ملت‌ها چیزی حدود 100 هزار یورو از AFC دریافت کرد. بنابراین ما نمی‌توانیم بگوییم این تیم برای فدراسیون فوتبال فقط هزینه‌بر بوده است. چون توانسته هزینه‌های خودش را با این مبلغ، تأمین کند. حالا شاید به خاطر تحریم‌ها هنوز این پاداش به فدراسیون نرسیده باشد اما حرف من این است اگر این دغدغه را داریم که حق‌الزحمه آقایان را پرداخت کنیم چون نان‌آور خانه هستند، چرا هیچکس به این موضوع توجه نمی‌کند که زنان هم نان‌آور خانه هستند و مستقل زندگی می‌کنند و برای شغل و زندگی‌شان برنامه دارند؟ حرف من این است که اگر دغدغه دارید باشد که ماهی 350 میلیون تومان به مربی مرد بدهید، دغدغه پرداخت ماهی 5، 10 میلیون مربی زن را هم داشته باشید.

الان وضعیت قرارداد شما به چه صورت است؟

 قرارداد من 28 اسفند 1400 به پایان رسید. در حال حاضر قرارداد ندارم اما براساس صحبت‌هایی که اسفند ماه با آقای میرشاد ماجدی داشتم، گفتند می‌خواهیم پرقدرت ادامه بدهیم اما تا امروز خبری از قرارداد تازه نبوده است. ما در خردادماه فیفادی داریم و تیر ماه هم مسابقات کافا در پیش است اما نمی‌دانم با این وضعیت چطور می‌خواهیم برای یک ماه آینده برنامه‌ریزی کنیم؟ امیدوارم چه با مریم ایراندوست و چه بدون مریم ایراندوست، تیمی که اینقدر خوب آماده شده و در مسیر موفقیت قرار گرفته، خراب نشود.