در جستوجوی جامهای گمشده «ژنرال»

به گزارش ایران ورزشی؛ گلگهر سیرجان پس از پیروزی شنبه شب خود مقابل مس رفسنجان، به رده چهارم جدول لیگ برتر فوتبال کشور صعود کرده و همین مسأله یک بار دیگر زبان امیر قلعهنویی را به تکرار گلایههای همیشگی و آشنای خود باز گشوده است.
سرمربی تیم سیرجانی که آخرین جام فتح شدهاش به هفت سال پیش برمیگردد، طی مصاحبهاش در پایان این دیدار یک بار دیگر مدعی شده که دشمنیهای خاص و مکرری که با او صورت میگیرد، او را از فتوحات متعددی که حق وی بوده، دور نگه داشته است. هفت امتیازی که گلگهر بابت مهاجم گابنی ظاهراً غیرقانونی خود متضرر شد، در تمام طول فصل جاری بهترین بهانه در دستهای ژنرال بوده تا ناکامی تازهاش در استان کرمان را به عوامل جنبی و بیرونی و کسانی ارتباط دهد که به زعم وی با او دشمنی میکنند اما حرفهای قلعهنویی پس از فتح دربی استان کرمان (پیروزی 1-2 برابر مس رفسنجان) طیف زمانی طولانیتری را در برمیگیرد و او سراغ جامهای گمشدهای را میگیرد که به اعتقاد او، باید توسط وی کسب میشد اما «دیگران» نگذاشتند این امر شکل گیرد.
ژنرال یک بار دیگر سزای این افراد و تقاص عوامل بازدارنده را به خدا سپرده اما اشارهای دقیق به چند و چون مسائل و ریز اتفاقات نکرده تا جای هر عنصر تازه و استدلال مستحکمی در حرفهای پریشب او هم خالی باشد.
دو دهه کاملاً متفاوت
ژنرال بعد از فتح آخرین جامش با استقلال تهران که عنوان قهرمانی لیگ چهاردهم بود، در تیمهای تراکتورسازی، سپاهان، ذوبآهن و گلگهر کار کرده است. تراکتور یک سال، سپاهان دو سال و ذوبآهن یک سال پذیرای ژنرال بودند و پس از آن اقامت سهساله وی در سیرجان شکل گرفته است و در این مدت هیچ جام تازهای به ژنرال نرسیده و نزدیکترین فاصله وی با یک جام طی این مدت و بواقع بالاترین رتبه حاصله او با این تیمها یک رتبه دومی در لیگ با هر یک از تیمهای تراکتور، سپاهان و ذوبآهن بوده است.
ژنرال امیدوار است ماجراهای تمام نشدنی مهاجم گابنی گلگهر و 7 امتیازی که به حکم فدراسیون از حساب این تیم کسر شد، بهترین دلیل و روشنترین سند برای او جهت رفع اتهام ناکامی مجدد در سیرجان باشد و مدیران این باشگاه، او را برای فصل چهارم نیز حفظ و بواقع قرارداد پایان یافته وی را تمدید کنند. اما اگر این عوامل و احتمالات و گمانهزنیها را کنار بگذاریم، همان پرسش قدیمی یک بار دیگر روبهروی جامعه فوتبال ما مینشیند که آیا دلایل ناکامیهای پرتعداد «امیر قلعه» در هفت سال گذشته، مسائل جنبی و حاشیهای و خصومتورزی کسانی بوده که وی همواره از آنها یاد میکند یا هماهنگ نشدن او با اصول و نیازها و روشهای فوتبال در دهه گذشته که وی را از کسب نتایجی بازداشت که در دهه اول فعالیتش در جامعه مربیان هیچ مشکل و قصور و توقفی در کسب آنها نداشت و هر فصل جام میبرد و هر سال نمایش قدرت میداد.
این لشکر مسلح
عاملی که ناکامیهای ادامهدار ژنرال در سیرجان را بارزتر میسازد و یک ایراد بزرگ جلوه میدهد، دستهای پر او، داشتن لشکری از بازیکنان خوب و بهرهمند شدن از سرمایه بیکرانی است که سران گلگهر در راه رسیدن به یک حکومت قاطع و تازه در فوتبال کشور خرج کرده و هر کس را که ژنرال خواسته، به زرادخانه او افزوده و آن را مسلحتر ساختهاند.
فروزان، برزای، مصلح، شکاری، قاسمینژاد، عاشوری، صادقی، تبریزی، کیروش استنلی، سهرابیان، باقری، آرتا، تیکدری و زکیپور از جمله نیروها و نفراتی هستند که قبل از کوچ به سیرجان هم در بالاترین سطح لیگ برتر بازی میکردند و در تیمهای نامداری عضویت داشتند و 7،6 نفر آنها استقلالیهای سابقند که مثل خود ژنرال پایههای شهرت و اعتبار خود را در جمع آبیهای پایتخت گذاشتند، بنابراین اگر ماجرای مهاجم گابنی را دلیلی قاطع و مؤثر بخصوص برای ضربههای روحی- روانی وارده به گلگهر در این فصل بدانیم، باید بپرسیم که چرا در دو فصل قبلی هم این تیم هرگز در قامت یک مدعی ظاهر نشد و اگر ژنرال مدعی است که این پروسه بیش از اینها زمانبر است، سران گلگهر هم حق دارند که بگویند این همه مخارج نجومیشان که برای کوتاه کردن این زمان بوده، چرا برعکس عمل کرده و کار را به فصل چهارم و شاید هم فصل بعد از آن کشانده و زمانبر بودن این پروژه را افزایش بخشیده است.
اینها سؤالاتی مهم و دقیق و واقعی هستند که فقط در سایه کلیگوییهای ژنرال و با اتهامزنی به این و آن فرجام آن مشخص نمیشود و برای رفع اتهام ناکام بودن او، به لحاظ فنی کفایت نمیکنند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در سایت منتشر خواهد شد.
پیام های که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.