نیاز اصلی پرسپولیس چیست؟

ایران ورزشی - در فاصله کمی تا پایان لیگ بیست و یکم، این سؤال بر سر زبان‌ها است که نیاز اصلی پرسپولیس برای فصل بعدی چیست؟ جذب بازیکنانی تازه و باکیفیت‌تر از نفرات فعلی تیم یا تغییر کادر فنی و به‌کارگیری مربیانی بهتر؟
در فصل رو به اتمام لیگ برتر فوتبال کشور، آنقدر راجع به از بین رفتن انسجام خط دفاعی، نزول شدید حامد لک و فرصت‌سوزی‌های مهاجمان صحبت شد که اکثر ناظران از پرداختن به این موضوع غافل ماندند که آیا مربیان پرسپولیس کار خود را کامل انجام داده‌اند یا خیر. شاید پیدا کردن پاسخ این سؤال آنقدرها هم سخت نباشد زیرا وقتی عوارضی که از آن یاد کردیم در کار یک تیم هویدا می‌شود، مشخص است که همه آن را نمی‌توان به کم‌کاری و سهل‌انگاری بازیکنان ربط داد و بدیهی است که مربیان نه تنها در مورد روش‌های کاری و روند انتخاب نفرات خود و تعیین ارنج و مدل بازی تیم مشکل داشته‌اند بلکه بعد از عیان شدن مکرر این عوارض در یک بازه زمانی طولانی هم نتوانسته‌اند راه حلی را برای آن بیابند و تدابیر انتخابی‌شان برای رفع مشکل همانند تاکتیک‌های برگزیده اولیه‌شان ناقص و ناکارآمد بوده است. شکستن تمام کاسه و کوزه‌ها بر سر بازیکنان در این گونه مواقع یک کم‌لطفی آشکار به آنها است.

تنها شرط رضایت هواداران
اینکه مربیان در کنفرانس‌های مطبوعاتی حرف‌های «قشنگ قشنگ» بزنند و صحبت از تدارک و کار مؤثر خود برای هر بازی بکنند و مدعی شوند که حساب همه چیز را کرده‌اند و فقط اشتباهات فردی بازیکنان سبب‌ساز ناکامی‌ها بوده، برای بهروزی تیم کافی نیست و هواداران یک تیم فقط زمانی راضی و از شنیدن توضیحات قانع می‌شوند که یک تیم با نهایت جنگندگی مجری تاکتیک‌هایی درست باشد و از هر جهت معقولانه و صحیح هدایت شده باشد و از طرح و نقشه‌های عقلایی بهره گیرد و برای حسن اجرای آنها جان بدهد و در صورت تأمین این نیازها و ارائه نمایش‌هایی قدرتمندانه اگر شکست هم خورد، هوادار بر خود سخت نمی‌گیرد زیرا ناظران و هواداران مطمئنند که هر کار لازمی صورت گرفته و هر چیز ضروری تأمین و به کار گرفته شده و عوارض و اتفاقات ناگوار و ناکامی‌ها محصول اشتباهات صرف مربیان نیست و هدایتگران فنی تیم کم و بیش قابل برائتند.

فرق بزرگ گذشته و امروز
آیا چنین نگاه و باوری پس از آنچه در لیگ بیست و یکم برای قرمزها روی داده، وجود دارد و آیا یحیی گل‌محمدی و حمید مطهری و دستیاران‌شان (شامل داود فنایی، کریم باقری و آنالیزورهای تیم) کار خود را کامل انجام داده و هیچ نقصی در برآوردها و برنامه‌ریزی‌های خود نداشته‌اند؟ پاسخ این سؤال را به فوتبالدوستان می‌سپریم اما شکی نیست که عملکرد این کادر فنی در قیاس با فصول قبلی با لغزش‌ها و اتفاقات منفی و شکایت‌های متعددی از زمین و زمان و اعتراض‌های مکرر به داوران همراه بوده و آرامش‌های قبلی این مربیان در زمان‌های بحران، جایش را به تندخویی‌ها و بددهنی‌ها و ایجاد چندباره بحران‌ها در کنار زمین داده است.
درست است که نحوه قضاوت برخی داوران هم ایراد داشته و بر اثر اشتباهات آنها فرصت‌های مساعد و مهمی از مشت قرمزها پریده و ظلم‌هایی در حق آنها روا شده، اما این امر کم و بیش شامل سایر تیم‌ها هم شده و در گذشته نیز همین گل‌محمدی و سلف کروات او (برانکو ایوانکوویچ) با کم‌مهری‌هایی از همین دست مواجه شده بودند اما با مدیریت بهتر و سیاست‌های مؤثرتری با این عوارض برخورد و با جنجال‌های بسیار کمتری از این بحران‌ها عبور کرده و با اتخاذ و اجرای تاکتیک‌های کم‌نقص‌تر، بازی‌های بعدی را برده و عمر بحران‌ها را به کوتاه‌ترین زمان ممکن رسانده بودند.

شلوغ‌کاری به قصد دیده نشدن ایرادات فنی
در فصل جاری نوع برخورد گل‌محمدی و همکارانش با این اتفاقات منفی و اشتباهات داوری و کمبودهای تشکیلاتی و دریغ شدن فرصت‌های لازم از قرمزها چنان با سر و صدا و شلوغی و هیاهو همراه بوده که بینندگان دچار ابهام شده و این سؤال و شائبه در ذهن‌شان جای گرفته که آیا گل‌محمدی و همکارانش با این گونه برخوردها و شلوغ کردن‌ها قصد توجیه مسائل و کاستی‌هایی را ندارند که در درجه اول زاییده برخی انتخاب‌های فنی نادرست خود آنها است؟
آیا این مربیان پشت این بحران‌ها که توسط خود آنها آتشش زبانه کشیده و شعله‌ورتر شده، پنهان نشده‌اند تا ایرادات پنهان بماند و هواداران به جای تشخیص سریع و صحیح خطاکاران، گمان به سمت و سوهای دیگری ببرند و هر فردی را در ناکامی‌های پرتعداد فصل جاری قرمزها مقصر بدانند الا مربیانی که این تیم را هدایت می‌کنند و از صفر تا صد مسائل فنی آن را در مشت خود دارند.