بزرگتر از گذشته خواهیم شد

به گزارش ایران ورزشی؛ علی پاکدامن شمشیرباز مجرب رشته سابر امیدوار است در پیکارهای قهرمانی جهان 2022 که از 24 تیرماه در مصر شروع می‌شود، نتایج بدی که او و سایر اعضای تیم سابر در پیکارهای چندی پیش قهرمانی آسیا گرفتند، جبران کند. او که 30 ساله، متولد تهران و متأهل است، می‌گوید تیم اسلحه سابر کشورمان همچنان توانا و ذاتاً در سطحی بالا است و نباید نتایج ضعیفی را که در آوردگاه آسیایی گرفت، حمل بر سقوط این تیم دانست. بازگشت محمد فتوحی به ترکیب تیم سابر و درخشش ‌نیما زاهدی جوان مواردی است که پاکدامن را به نتایج رقابت‌های جهانی پیش رو در مصر خوشبین ساخته، بخصوص که خود او و محمد رهبری دیگر عضو پرتجربه این تیم مصمم‌اند برخلاف رقابت‌های قاره کهن در «جهانی مصر» محکم و قوی ظاهر شوند و جبران مافات کنند.

علی‌ آقا، چه خبر تازه؟

مشغول تمرین هستیم تا هرچه بیشتر و بهتر در مصر بدرخشیم و ثابت کنیم که ارزش‌های فنی تیم ملی ایران به این زودی‌ها مهر نمی‌شود.
ولی در رقابت‌های آسیایی موفق نبودید.
ورزش بالا و پایین دارد. روزی در یک مسابقه بزرگ می‌درخشید و روزی دیگر کم می‌آورید. به واقع باید دید روزتان هست یا نیست. یک روز، روز شما است و در آن روز جهان مقابل شما تعظیم می‌کند اما وای به وقتی که روزتان نباشد زیرا تسلیم کوچک‌تر از خودتان هم می‌شوید.
پس خودتان هم از عملکردتان احساس رضایت نمی‌کنید.
طبیعی است که راضی نباشم اما باید تأکید کنم که در قسمت انفرادی با کمترین اختلاف به ورزشکار قزاق باختم و در بخش تیمی هم من و یارانم تنها با یک ضربه اختلاف تسلیم ژاپن شدیم. من حتی در دور اول پیکارهای انفرادی هم بازی خوبی برگزار کردم و برنده شدم و در نتیجه شروع خوبی داشتم که متأسفانه استمرار نیافت.
شاید عدم حضور مجتبی عابدینی که به مربیگری در سطح جوانان هم مشغول شده، در نزول نتایج ما نقش داشته است.
به هر حال این تیم در حال تشکیل مجدد است و شکل‌گیری آن زمان قابل ملاحظه‌ای را می‌طلبد و یک‌شبه حاصل نمی‌آید. من مطمئنم وقتی ترکیب چهار نفره جدید ما به اوج کارایی و نهایت توانش برسد، قطعاً نتایج عالی تازه‌ای خواهیم گرفت. حتی می‌خواهم ادعا کنم که این تیم قادر است پس از کسب هماهنگی و کارآمد شدن مجدد کارهایی بزرگتر از سابق را هم انجام بدهد.
آیا قبول نداری که به همین میزان کارتان در آوردگاه مصر سخت‌تر خواهد بود زیرا اضافه بر کره‌ای‌ها با غول‌های اروپایی هم طرف هستید؟
به هر حال ما سرباز این کشوریم و موظف هستیم حتی در سخت‌ترین میدان‌ها هم جانفشانی کنیم و بهترین نتایج را بگیریم. کاری به جز این هم بلد نیستیم و انگار ما را ساخته‌اند که هر چه تواناتر به میدان آییم و شمشیربازان نخبه سایر کشورها را خلع سلاح کنیم. بنابراین چاره‌ای جز جبران نتایج پیکارهای چندی پیش قهرمانی آسیا و همین‌طور تلافی ناکامی‌هایمان در المپیک توکیو که 11 ماه پیش برگزار شد، نداریم.
قوی‌ترین و اصلی‌ترین رقبای‌تان در سابر انفرادی و تیمی در مسابقات جهانی مصر از کدام کشورها هستند؟
درست است که کره جنوبی همیشه یک شاخ اصلی و قدرت اول در این ورزش بوده و غرب اروپا هم به سرکردگی ایتالیا، فرانسه و آلمان کلکسیونی از مدال‌های جهانی و المپیکی دارند و شمشیربازان مجارستانی هم فوق‌العاده‌اند اما اخیراً قدرت‌ها و موفقیت‌ها در این رشته بیش از پیش بین کشورهای مختلف جهان عمومیت یافته و مدال‌ها بین طیف فزون‌تری از ورزشکاران تقسیم می‌شود. اینک مدعیان جدیدی سر برآورده‌اند که اصلاً نمی‌توان باور کرد این‌قدر توانا و آماده‌اند و مدال‌های اروپایی و جهانی هم گرفته‌اند.
اشاره ات به طور خاص به چه کسی و کدام کشورها است؟
مثلاً نام اوکراین را می‌آورم که در شرایطی شروع به درخشش و کسب مدال کرده که نه تنها شرایط اجتماعی‌اش خوب نیست بلکه درگیر جنگ بزرگی است که روسیه با این کشور به راه انداخته است. در رقابت‌های اخیر چه در سری تورنمنت‌های جام جهانی این رشته و چه در پیکارهای قهرمانی قاره سبز شمشیربازان اوکراینی تا پای سکوی افتخار پیش رفته و به فینال رسیده و چند مدال هم گرفته‌اند که جای حیرت دارد. اگر این اتفاق برای روس‌ها می‌افتاد که البته به کرات افتاده است هیچ جای تعجبی نداشت زیرا آنها مدال‌های بی‌شماری در این رشته در دهه‌های اخیر گرفته‌اند اما اوکراین تا پیش از این هرگز چنین جایگاهی نداشته است.
آیا این حرف‌ها به این معنا نیست که هر نتیجه‌ای چه خوب و چه بد برای تیم ما در آوردگاه مصر متصور است؟
همین‌طور است اما مبنای کار ما و امیدواری و اتکای اصلی‌مان در این نکته است که بسیار قوی‌تر از پیکارهای اخیر آسیایی ظاهر شویم و به تبع آن «مفت باز» نباشیم و برعکس از پس این گونه حریفان برآییم.
در آخر بگو آرزوی بزرگ زندگی ورزشی‌ات چیست؟
اینکه در المپیک پاریس که فقط 25 ماه تا آن مانده، نه تنها آبروداری کنم بلکه پای سکوی افتخار باشم و یکی از مدال‌های سه‌گانه سابر انفرادی را ببرم. گفتن ساده این عبارت هم با دشواری‌های زیادی همراه است اما این کار برای من غیرممکن نیست.
آمادگی کامل می‌خواهد و عزم راسخ و من این فاکتورها را برای خودم قابل اکتساب می‌دانم.