پنج شنبه ۳ فروردین ۱۴۰۲

امید تیم اراکی به سرسختی و قوه مدیریت سیدمهدی رحمتی است

آلومینیوم؛ شمشیر دولبه

آلومینیوم؛ شمشیر دولبه

آلومینیوم اراک فصل پیش به رتبه هشتم لیگ برتر فوتبال کشور دست یافت و در جام حذفی هم تا دیدار نهایی پیش تاخت و در آنجا هم فقط تسلیم تیم مستحکم نساجی شد و به همین سبب است که فعالیت‌هایش در ایام «پیش‌فصل» مورد توجه زیادی قرار گرفته است. لیگ بیست و دوم می‌تواند خصلت‌هایی متفاوت را برای تیم سیدمهدی رحمتی در بر داشته باشد.
وقتی خریدها و فروش‌ها در یک تیم فزونی می‌گیرد و از حد معقول می‌گذرد، هر رویدادی برای آن تیم متصور است. شاید دیرکرد در هماهنگ شدن نفرات، آن تیم را به سوی نتایجی ضعیف سوق بدهد و شاید هم کیفیت برتر برخی تازه‌واردها سبب شود آن تیم حضوری خوش‌تر را در صحنه مسابقات تجربه کند.

هویتی تازه
این به واقع یک شمشیر دولبه است و بدون اینکه بدانیم کدام یک از این دو حالت بیشتر امکان تحقق دارند، بد نیست اساس آمده‌ها و رفته‌ها از تیم رحمتی را از نظر بگذرانیم زیرا همین نام‌ها و اوصاف شماری از آنها به ما می‌گوید چه چیزی در انتظار تیمی است که طی دو دوره مربیگری رسول خطیبی در این تیم اوج گرفت و تبلور جالبی یافت. با اینکه تصور نمی‌شد رحمتی تجربه و وقوف لازم را بر مسائل و نیازهای این تیم داشته باشد، دروازه‌بان اسبق استقلال توانست راه‌های خودنمایی در این تیم را به سرعت بیابد و به تیم اراکی هویتی تازه را ارزانی دارد. هویتی که شاید خطیبی هم نمونه‌ای از آن را نصیب آلومینیوم کرده بود اما رحمتی براساس اندیشه‌های خود آن را از نو تعریف و به شکلی متفاوت اجرایی کرد.

فهرست‌های آشنا
احسان حسینی، امین جهان‌کهن، سیدمهران موسوی، محمدجواد کیا، محمدعلی صفیا، احمدرضا جلالی، رضا جبیره، علی دشتی، محمدرضا شکیبی‌خو و یونس اکبرپور، مردانی هستند که طی هفته‌های اخیر از سایر تیم‌ها جذب شده و پیراهن آلومینیوم را به تن کرده‌اند. با این حال لیست خروجی‌های تیم اراکی هم قطور است و به این نام‌های آشنا در  آن برخورد می‌کنیم؛ امید سینک، پوریا آریا کیا، سیدمهدی سجادی، علی آل‌کثیر، محمد علی‌نژاد، میلاد احمدی، امیرحسین کریمی، رامتین سلیمان‌زاده، عرفان اسفندیاری، محمدامین اسدی، نیما درودی، علیرضا صادقی و مهرداد بایرامی.

دیر یا زود؟
قضاوت درباره اینکه رفته‌ها و آمده‌های فوق چه تأثیر منفی و مثبتی بر تیم می‌گذارند و کدام یک بر دیگری می‌چربند، کار سختی است و حتی رحمتی که دو هفته‌ای است در غیاب افراد جدا شده با بازیکنان جدید کار و تمرین می‌کند، متر و معیار دقیقی برای تشخیص میزان کارآیی این نفرات ندارد و نمی‌داند چقدر طول می‌کشد تا آنها در ترکیب تیم وی جا بیفتند.
سرمربی جوان آلومینیوم حتی مطمئن نیست این افراد بتوانند در یک مقطع زمانی مشخص با بازیکنان قبلی تیم هماهنگ و صاحب ریتمی مشترک شوند و فقط می‌تواند روی تلاش این دو گروه و اینکه دیر یا زود کار این تیم را صاحب یک آهنگ مشخص سازد، حساب باز کند.
او می‌تواند به آینده‌ای بنگرد که می‌تواند بهتر از امروز باشد و آلومینیوم را سرانجام به هویتی نزدیک کند که یک تیم تازه شکل گرفته به آن محتاج است.
تک و توک‌های مؤثر
لیگ در سال‌های اخیر بیشتر روی کاکل همان مربیان نامدار و همیشگی چرخیده که  انگار سهمیه‌ای ثابت در این عرصه دارند و فقط هر از چندگاه جای خود را با یکدیگر تاخت می‌زنند. با این حال در وسط این چرخه ملال‌آور و تکراری تک و توک مربیان جوان‌تری هم سر برآورده و نوعی سنت‌شکنی داشته‌اند و یکی از آنها رحمتی است. او چه در زمانی که شهرخودرو را می‌چرخاند و چه در یک سال و اندی اخیر که زمامدار تیم اراکی شده، نشان داده که می‌تواند مدیریت لازم را بر مسائل داشته و کارهای سخت را آسان سازد. بی‌گمان امید سران آلومینیوم نیز برای فصل سختی که پیش روی آنها است، به همین خصایل و سرسختی و توان مدیریت رحمتی است. فاکتورهایی که اگر به بار بنشیند، لیگ بیست و دوم آنقدرها هم به کام مردان رحمتی تلخ نخواهد شد.

کپی
نظرات

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در سایت منتشر خواهد شد.

پیام های که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.